De presbyteriaanse gemeente, die een medische post wil beginnen – nodig om de nood op medisch terrein te helpen lenigen. En de baptistengemeente is er druk met voedselpakketten, bestemd voor arme gemeenteleden en bewoners in de wijk. Beide projecten steunen we met de RD-actie.

In Erbil, de hoofdstad van Iraaks Koerdistan, kwam Homs plots ook ter sprake. Ik ontmoette er een Syrisch vluchtelingengezin dat in pastorale zin onderdak heeft gekregen bij de presbyteriaanse gemeente van ds. Samer Karam in Erbil. Over hem gaat u meer horen, nu even alle aandacht voor Waseem Nassar (43), Lara Yakoub (40) en hun twee kinderen Lamar (7) en Lionel (4). In 2018 zijn ze hun woonplaats –een dorp onder de rook van Homs– ontvlucht omdat gevechten tussen rivaliserende moslimrebellen hun het leven onmogelijk maakten. De Nassars waren wel wat gewend, want al sinds 2014 lag het dorp onder vuur. Dat er voornamelijk christenen wonen, en het dorp dus door geen van beide milities werd beschermd, maakte het geweld alleen maar heviger. „Die beschietingen over en weer waren het ergst”, zegt Lara met huiver in haar stem. Toch zou ze nog iets anders noemen wat haar diep raakte: de ontvoering van een collega in de kliniek waar ze werkte. Per auto is het gezin uiteindelijk Homs ontvlucht. Vanuit Damascus ging het naar Erbil.

Het mag dan vrede zijn in Iraaks Koerdistan, voor Syrische vluchtelingen is het leven er geen pretje, zo geven Waseem en Lara te kennen. De hoge huren zijn onbetaalbaar, en om als vluchteling aan werk te komen valt ook zwaar tegen. Daarom zijn ze zo dankbaar voor wat ds. Samer Karam voor hen doet. Hij is er voor pastorale zorg, om mee te helpen betaalbare huisvesting te vinden, of een baantje – het zit allemaal in wat de presbyteriaanse voorganger ziet als zijn takenpakket, en waartoe hij ook de gemeente roept. Nogmaals, er is meer te melden over hem en zijn gemeenteleden. Voor nu alvast die stralende blik in de ogen van dit gezin. Dat mede dankzij de zorg van hen de gruwelijke herinneringen aan Homs te boven gaat komen.