Kerst brengt geen vrede op aarde
Al wekenlang houden Franse gendarmes verscherpt toezicht in de omgeving van kerstmarkten, warenhuizen en kerken in Frankrijk. Minister Darmanin van Binnenlandse Zaken stelde deze extra patrouilles in vanwege serieuze aanwijzingen voor een terroristische aanslag. Begin deze maand werden ook maatregelen genomen bij kerstmarkten in Berlijn en Düsseldorf vanwege dreigingen met een aanslag. Vrede op aarde lijkt ver weg. De geboren Zaligmaker is de Vredevorst, maar Zijn komst bracht ook verdeeldheid.
Dat juist kerkdiensten en kerstmarkten het doelwit zijn van terroristen, is niet alleen omdat er dan grote massa’s mensen op de been zijn. Het christendom roept weerstand op en dat lokt tegenstanders uit om christenen in het hart te treffen, bijvoorbeeld tijdens religieuze bijeenkomsten op de kerstdagen.
In westerse landen betreft het dan vaak kerstmarkten. Die hebben weliswaar niets met Kerst van doen, maar staan in de ogen van buitenstaanders wel symbool voor het christendom. Dat ligt anders in landen als Nigeria, Pakistan, India, Indonesië en Irak. Daar zijn juist kerkdiensten het doelwit. Bloedige aanslagen tijdens kerstdagen hebben in deze landen de afgelopen jaren aan vele tientallen kerkgangers het leven gekost.
Het is te kort door de bocht om te concluderen dat westerse christenen vooral ‘opvallen’ door kerstmarkten terwijl in landen met veel moslims of hindoes de pijlen gericht zijn op christelijke kerkdiensten. Toch roept dat verschil vragen op. Waarom verlopen kerstbijeenkomsten van Nederlandse christenen zo ongestoord?
Toen Jezus op aarde was, riep Zijn boodschap veel weerstand op. Hij zei er zelfs over dat Hij niet gekomen was om vrede of voorspoed te brengen. Integendeel, het Evangelie zou leiden tot verdeeldheid en vervolging. Wat betekent het dan dat dit in Nederland nauwelijks aan de orde is? Zijn christenen hier te onzichtbaar, te meegaand of te aaibaar door hun vriendelijke boodschap? Christus riep –en roept– op tot een radicale verandering: bekering en een leven naar Gods geboden en tot Gods eer.
Op kerstbijeenkomsten klinkt het vaak devoot: vrede op aarde. Maar dringt daarbij het besef door dat deze vrede alleen mogelijk is door het kruis? Jezus wilde in de kribbe gelegd worden omwille van het kruis, opdat Hij zou kunnen betalen voor opstandige rebellen. Maar wie door Hem gered zijn, nemen Zijn kruis achter Hem op. Het kan niet anders of hun levenswandel wekt weerstand op, zoals dat bij Christus het geval was. „Indien zij Mij vervolgd hebben, zij zullen ook u vervolgen”, sprak Hij.
Wie Kerst beleeft, wordt kruisdrager. Hij haalt zich de haat van de wereld op de hals, maar ontvangt daarvoor vrede in het hart.
