Een groep leerlingen van het Van Lodenstein College in Amersfoort werd maandag direct met de neus op de feiten gedrukt. De bus die ze altijd namen om op school te komen, reed niet meer; hun buslijn was opgeheven.

De ouders van de scholieren uit de regio Ermelo, Harderwijk en Putten werden tijdig ingelicht door de school. Zodoende konden ze voor vervangend vervoer zorgen. Een woordvoerder van de school laat weten dat er „gewerkt wordt aan een oplossing”. Het Van Lodenstein College is in gesprek met de vervoersmaatschappij en verwacht dat er binnen korte tijd weer een bus zal rijden.

Ook in andere delen van het land wordt geklaagd over opgeheven buslijnen en uitgevallen ritten na het ingaan van de nieuwe dienstregeling. „Afgelopen jaar ging het nog om relatief kleine veranderingen, zoals minder bussen in het uur of het schrappen van de eerste of laatste rit. Maar nu worden hele lijnen opgeheven”, zei Freek Bos van Reizigersorganisatie Rover daarover tegen de NOS.

Kostenpost

Dat er bezuinigd wordt in het ov, merken ze met name op het platteland. Zo ook de scholieren van de CSG Prins Maurits in Middelharnis, op het Zuid-Hollandse eiland Goeree-Overflakkee. „Het loopt inderdaad allemaal wat minder soepel dan voorheen”, zegt Albert van Heinsberg, lid van het college van bestuur van de school. „De leerlingen klagen steeds vaker over slechte aansluitingen en uitgevallen ritten.”

Het is een ontwikkeling die volgens de bestuurder al ruim een jaar speelt. „Dat is lastig voor ons. Wij zijn een streekschool in een grensregio en zijn erg afhankelijk van het openbaar vervoer.” De uitgeklede dienstregeling baart hem zorgen. „Als leerlingen niet meer voor onze school kiezen omdat we slecht bereikbaar zijn, hebben we een probleem.”

De school is volgens Van Heinsberg daarom „continu in gesprek” met vervoersmaatschappij Connexxion en de provincies Zeeland en Zuid-Holland. Niet alleen wat betreft het logistieke gedeelte, maar ook over het financiële plaatje. „We willen een goede dienstregeling voor onze leerlingen, maar we vinden het ook belangrijk dat het vervoer niet te duur wordt voor de ouders. Het kan namelijk een flinke kostenpost zijn.”

Uiteindelijk ligt de verantwoordelijkheid voor het vervoer van leerlingen bij de provincies en niet bij de school, vindt Van Heinsberg. „We kunnen niet van ouders verlangen dat ze hun kinderen zelf naar school gaan brengen. Uiteindelijk moeten de provincies het oplossen, maar wij doen wat we kunnen.”

Provincies bepalen welke vervoerder waar mag rijden en delen daarvoor subsidies uit. Busmaatschappijen komen vervolgens met een voorstel hoeveel bussen ze voor dat bedrag kunnen laten rijden. Vervolgens besluit de provincie of ze met dat voorstel in zee gaan en of bepaalde lijnen daadwerkelijk worden geschrapt.

Vervoersmaatschappijen kunnen er soms niet onderuit om buslijnen te schrappen, zegt Paul Boogaard, met 21 jaar naar eigen zeggen de jongste chauffeur van Zeeland. „Pas nog reed ik een rit zonder passagiers.” En bij een ritje van Middelburg naar Oude Tonge zaten er drie passagiers bij hem in de bus op een traject van anderhalf uur. „Het was buiten de spits om.”

Maar volgens de twintiger mag het gebrek aan passagiers geen directe reden zijn om buslijnen te schrappen. „Het ov moet je in het groot zien. Haal je één schakel weg, dan loopt de hele diensregeling in de soep”, vertelt hij. „Op sommige dagen is het topdrukte. Het kan op andere momenten wat rustiger zijn. Maar moet dan de hele buslijn opgeheven worden?”

Excuses

Kijk niet naar één rit op een bepaald tijdstip, maar bezie het hele plaatje, is Boogaards advies aan de provincie. „Met het schrappen van lijnen en ritten jaag je passagiers het ov uit.” En dat betekent volgens de twintiger meer auto’s op een toch al drukke weg. „De bus vanuit Zeeland richting Rotterdam vertrekt op werkdagen om 06.00 uur. Daar zitten altijd maar een stuk of tien mensen in die naar hun werk gaan. Maar stel dat die bus vanwege bezuinigingen straks pas om 07.00 uur vertrekt, dan hebben die tien passagiers wel een probleem.”

De bezuinigingen in het ov zorgen voor frustraties bij reizigers, zegt Boogaard. „Je hoort verhalen dat mensen door het lint gaan tegen buschauffeurs.” Ook tegen hem uitten passagiers soms hun ongenoegen. „Ik blijf vriendelijk en bied hun mijn excuses aan. Maar wat kan ik er uiteindelijk aan doen?”