Zelfs als de zeespiegel extreem stijgt, blijft het mogelijk Nederland te beschermen. Er lijken drie manieren om met het wassende water om te gaan. In alle gevallen zijn de gevolgen groot.

„Niet de Afgedamde Maas voor ons huis, maar het hoogwater in de Waal was het probleem”, zo schetst voormalig melkveehouder Gijs van de Werken de situatie van 25 jaar geleden.

Het Veluwse dorp Elspeet ontving in 1995 talloze mensen die moesten vluchten voor het water. „Ik zou het zo weer doen.”

Met man en macht vechten militairen in 1995 tegen het wassende water. Zandzakken vullen, dijken versterken. „Het halve leger werd ingezet.” Rob Essink blikt voldaan terug. „We hebben gewonnen.”

Het was aanschuiven in de enorme file voor de brug bij Rhenen, herinnert de familie Van Leeuwen uit Opheusden zich van de evacuatie in 1995. „Er heerste geen paniek, het was wel spannend.”

Een medewerker van het polderdistrict stormt een vergadering van de rampenstaf binnen en roept: „De dijk scheurt.” Het is de opmaat naar de noodverordening om Ochten in drie uur tijd te evacueren.

„Achter het gemeentehuis hadden we boten klaarliggen, voor het geval het mis zou gaan. De dijk was gescheurd, in beweging en doorweekt. Het was kantje boord. Noodevacuatie was de enige juiste beslissing.”