De benamingen zouden verwarring kunnen oproepen: de godsdienstonderwijzer van weleer, de oefenaar van vroeger, de eerwaarde heer en de hulpprediker van nu. Twee kerkhistorici, Fred van Lieburg en Henk Florijn, verschaffen helderheid. „De grenzen zijn in elk geval niet eenvoudig te trekken.”

Zijn gang over het kerkelijk erf was niet zonder doornen en distels. Toch overheerst bij de eerwaarde heer J. de Boer uit Rijnsburg de dankbaarheid. „Omdat ik al zo lang Gods Woord mag uitdragen als behulpsel.”

Net voor de opheffing van de opleiding voor hulppredikers kwam Ko Lankhaar door het colloquium. Intussen zijn de eerwaarde heren op het kerkelijk erf vrijwel uitgestorven. „Ik ben echt de laatste der Mohikanen.”

De houten doopvont waaruit hij werd gedoopt, staat bij hem in de huiskamer. Erbovenop liggen twee Statenbijbels. Bóven op de Bijbels staat een kleine menora, de zevenarmige kandelaar.

Als kind voelde Bas Klootwijk al de drang om Gods naam te verkondigen, maar hij wist zich daartoe onbekwaam. Tot God hem bij het vee vandaan riep. „Ik werd ingewonnen en overwonnen voor het werk in Zijn wijngaard.”