Een dag niet gelachen is een dag niet geleerd. Onder dat motto geeft biologiedocent Jan-Willem Terlouw (52) nu ruim tien jaar les op de Jacobus Fruytier in Apeldoorn. De leerlingen lopen met ’m weg.

Binnen een minuut kleden zestien jongens zich om. Een voor een rennen ze de gymzaal in. De banken die het veld doorsnijden, zijn in een mum van tijd aan de kant gezet. Ondertussen zetten andere leerlingen twee doeltjes neer. Tijd om te voetballen.

Voor het vak Frans staat Elsbeth Burger (16) nu een 8,4. De 4 havoleerlinge streeft naar een 9 als eindcijfer. Gewoon, omdat ze haar docent zo leuk vindt. Ze zien elkaar niet alleen als docent en leerlinge, maar vooral als mens.

Een mep, duw of schop is ten strengste verboden op school. Ruzie met een klasgenoot los je op met práten, vinden leraren. Maar zo zitten jongens niet in elkaar. „School is voor hen geen plek waar je wilt zijn”, meent onderwijsexpert Jan Verburg.

Jongens vinden wiskunde leuk en meiden zijn meer te porren voor de talen. Fout. Zo’n 9 procent van de vrouwelijke reformatorische scholieren vindt wiskunde het leukste vak.

Leraren zijn goed in hun vak, kunnen de lesstof uitstekend overbrengen en hebben oog voor de leerling. Reformatorische middelbare scholieren klagen slechts over één ding; docenten begrijpen hun leefwereld vaak niet. Dat blijkt uit de enquête die de RD-jongerenredactie uitzette onder refoscholieren.

Een kritisch leerlingenmanifest opstellen waar docenten blij van worden, kan dat? Jazeker. Drie docenten van het Wartburg College noemen het document waarin scholieren uitleggen in welke wereld zij leven in een reactie „een heel positief en serieus gebaar naar ons.”