Wat kunnen we leren van het urenlange debat van donderdag over de openbaar gemaakte notulen van de ministerraad? Om te beginnen dit, dat de doorgeslagen roep om transparantie en openheid de politiek geen stap vooruit helpt, maar eerder terecht doet komen in een negatieve, neerwaartse spiraal.

Een nieuwe lente en een nieuw geluid. Dat zou, na de verkiezingen, zomaar boven de ingang van de Kamer kunnen staan. Frisse gezichten, frisse klanken. En wat mooi dat ook kleine fracties opgewekt hun toontje meeblazen. Met aan de ene kant Simons en Dassen en aan de andere Eerdmans en Van der Plas, is elke burger vertegenwoordigd. M’n liefje, wat wil je nog meer?

Na de toeslagenaffaire, maar vooral na het gedoe rond ex-verkenner Ollongren en de gênante woorden ”positie Omtzigt, functie elders”, heeft iedereen er de mond vol van: de Kamer als krachtige tegenmacht. Zodoende vond ook de verkiezing van de voorzitter, anderhalve week terug, onder dat gesternte plaats.

Chaotisch. Beschamend. Nooit eerder vertoond. In die termen laat zich de start van de formatie van 2021 het best beschrijven.

27 maart 2070. Wéér vonden historici delen terug van het verloren gewaande dagboek van Mark Rutte, Nederlands premier van 2010 tot 2022. Hij schrijft over „een zware week” in zijn leven.

Ideeën en personen, daarover moet het in de politiek gaan. Graag in die volgorde. In de praktijk echter staan personen vaak op één. Zoals Rutte bij de VVD. Toch is het goed de norm hoog te houden.

Steeds meer kiezers bepalen pas kort voor de Kamerverkiezingen hun stem. Wat helpt hen een goede keuze te maken? Drie keer kijken naar hoe Rutte en Wilders armpje drukken in elk geval niet.

Tv-debatten tussen politici zijn te schreeuwerig, te hapsnap, te oppervlakkig. Dat komt door de media. Die willen vermaak en emotie. Maar er speelt meer. Ook de kijker zoekt vertier en verstrooiing.

Als er niets geks gebeurt, wordt Rutte straks kampioen Torentjezitten. Dankzij corona. Toch? Nou, de pandemie helpt hem zeker. Toch is een crisis niet per definitie voordelig voor een zittend premier.

Corona leert ons een heleboel. Over wat anders en beter kan. Of we ook echt veel gaan veranderen? Waarschijnlijk niet. Toch kan dít misschien best geregeld worden: briefstemmen voor iedereen.