Apocriefe boeken kunnen wel onderwijzen, maar ze kunnen de christelijke leer niet bevestigen. Toch heeft de kerk ze altijd hoog gehouden. Calvijn noemde het boek Jezus Sirach een boek vol wijsheid. Wat zijn de apocriefe boeken? Ze zijn recent opnieuw in het Nederlands uitgegeven.

Rond het begin van onze jaartelling zijn veel Joodse geschriften ontstaan die van belang kunnen zijn voor de Bijbeluitleg. Daarvan zijn de apocriefe boeken en de geschriften van Flavius Jose­phus het meest bekend.

Het is alweer lang geleden dat een lezer vroeg waarom bepaalde boeken niet in de Bijbel zijn opgenomen, maar door de kerk apocrief zijn verklaard. Als antwoord wil ik iets schrijven over de apocriefen van het Oude Testament. Later over de apocriefen van het Nieuwe Testament.

Een nieuwe editie van de Naardense Bijbel, uitgaven van apocriefen en een eerste begin van een integrale vertaling van de Septuaginta, de oudste Griekse vertaling van het Oude Testament. Uitgever Skandalon presenteert zaterdagmiddag in de lutherse kerk in Utrecht een aantal bijzondere uitgaven, binnen én buiten de officiële canon van de kerk.

De christelijke kerk heeft vier evangeliën als gezaghebbend (canoniek) aanvaard. Naast die vier zijn er ook andere evangeliën, zoals van Judas, Thomas en Petrus. Deze apocriefe evangeliën zijn in veel opzichten anders dan de canonieke. Toch blijven kritische geleerden ze als authentiek en belangrijk naar voren schuiven. Tijdens een conferentie vorige maand in Manchester heeft dr. Simon J. Gathercole (Cambridge) ons geholpen om het verschil goed te zien.

Waarom is de Bijbelse canon meer dan een tamelijk willekeurige verzameling geschriften, die op (al te) menselijke wijze tot stand kwam?