Turnen doet Leantine graag. Erover vertellen ook. „Even het hoofd leegmaken, nergens aan hoeven denken. Dat is fijn.” Haar gedachten staan niet vaak stil. Daarvoor is er te veel gebeurd de afgelopen maanden.

Haar moeder merkte eind 2012 iets vreemds. „Ik liep niet meer helemaal recht en zag sommige dingen niet goed.” Na een bezoek aan de huisarts volgde een MRI-scan met een onverwachte uitslag: een goedaardige hersentumor die operatief verwijderd moest worden.

Afscheid

Een week later was het zover: Leantine ging onder het mes. „In de week ervoor heb ik afscheid genomen. Van mijn ouders, van mijn zus en vier jongere zusjes, van opa’s en oma’s.” Het voelde als een echt afscheid, want ze wist: de operatie kan verkeerd aflopen. Wat er die week verder gebeurde, beleefde Leantine als in een droom. Wel was ze zich bewust van iets dat nodig was: bidden. Of dat hielp? Spontaan: „Ja natuurlijk, ik ben er nog!”

Dat mag best een wonder heten. Zeker na een gevaarlijke operatie die niet minder dan veertien uur duurde. Leantine pakt een dot haar, duwt het aan de kant en laat een litteken achter haar rechteroor zien. „Dit gedeelte van mijn schedel hebben ze opengeklapt. Daarna hebben ze een gaatje van 3 centimeter geboord. Zo hebben ze de tumor verwijderd.”

Ze gaat weer recht zitten, gooit haar haar achterover en strijkt onbewust nog een keer met haar hand over de bewuste plek. Ze weet het, ja, voelt het bijna: er is een stukje tumor achtergebleven. „Vijf procent was zo verweven met mijn hersenstam, dat konden ze niet weghalen zonder iets te beschadigen. Dat zit er dus nog.”

Spanning

En zo leeft Leantine tussen hoop en vrees. Hoop dat die 5 procent zich rustig houdt. Vrees omdat het zo weer mis kan gaan. Elk halfjaar ondergaat ze een MRI-scan. „De dagen voor de scan is het echt spannend. Steeds gaat die vraag door je hoofd: „Als het nu fout is, wat dan?””

Opeens komt ze weer nuchter uit de hoek. „Die scanner maakt een gigantische herrie. Als ik eruit kom, heb ik altijd hoofdpijn. Waarom die dingen zo’n lawaai maken, vraag ik me echt af.” Ze lacht om haar eigen frustraties. Emoties zijn sowieso geen vreemde meer voor Leantine. Boosheid, onbegrip, maar ook verdriet wisselen elkaar nog regelmatig af. Wat ze dan doet? „Dan zoek ik een rustig plekje op, bijvoorbeeld op mijn slaapkamer.”

Lichamelijk heeft de 15-jarige geen klachten meer. Of het moet haar ene stemband zijn die haar stem wat zachter laat klinken. Psychisch volgde er echter een moeilijke tijd. Het gezin van Leantine kreeg het zwaar te verduren. Zittend op een bureaustoel slaat Leantine haar benen over elkaar. Ze wil vertellen waarom ze nu in Waarde woont, waarom het zo moelijk is en hoeveel pijn het doet dat ze niet meer thuis kan zijn. Maar het lukt niet zo goed. Ze trekt haar schouders wat op. „Voor mij en voor mijn ouders was het uiteindelijk goed dat ik een poosje ergens anders ging wonen.” En daar moeten we het maar bij laten, vindt ze.

Tikje Zeeuws

Ze mist haar ouders, haar zus en zusjes en de vertrouwde omgeving van Hendrik-Ido-Ambacht. Zeker op de onvermijdelijke momenten van eenzaamheid en verdriet is dat moeilijk. Even vecht ze tegen de emoties. Dan zegt ze, met al een tikje Zeeuws accent: „Ik heb het hier echt heel goed hoor. Ik ga hier naar de jeugdvereniging en heb een paar goede vriendinnen.”

Elke schooldag reist de 15-jarige gl-tl-leerling vanuit Waarde naar het Wartburg College locatie Guido de Brès in Rotterdam. Maar dat duurt niet lang meer. „Volgend jaar hoop ik examen te doen op het Calvijn College in Krabbendijke. Dat scheelt veel heen en weer reizen.”

Volgend jaar examen. Bij leven en welzijn.

Naam: Leantine Schot

Woonplaats: Waarde

Leeftijd: 15

Beste Puntuitlezers,

Heel hartelijk bedankt voor de vele kaarten en de goede wensen. Dat heeft me erg goed gedaan. Vorige week vrijdag ben ik samen met mijn zus Gerjanne een dagje naar het Dolfinarium in Harderwijk geweest. Dat was echt een heel gave belevenis.

We zijn bij de dolfijnenshow geweest en hebben een rondleiding gehad. Ook mochten we dolfijn Roxie aaien, opdrachten geven en zelfs zoenen! Ik heb echt genoten van deze dag.

groetjes,

Leantine

De chequeactie van Puntuit leverde vier finalisten op: Carolina Klaassen, Monika Prins, Sander den Hertog en Leantine Schot. Dit is de vierde en laatste aflevering in de serie.