Theologenblog: Avondklok

Voorzichtig sluip ik door het openstaande hek op de oprit van de Faculté Jean Calvin. Zou ik het wagen? Even een paar stappen op straat zetten, nu het niet mag? Ik loop enkele meters verder en blijf staan om te kijken. Zou er iemand langkomen? Ik hoef niet lang te wachten: er rijdt een auto voorbij. Even later een stadsbus, met alleen een chauffeur erin. Net als ik wil omkeren, ontdek ik bij de dancing aan de overkant een voetganger. In het schemerige licht van de lantaarns zie ik een donker gezicht. Zeker een Afrikaan die niet weet dat hij na negen uur niet meer de straat op mag of de regels aan zijn laars lapt.