Uitstippelen ziekenhuisbeleid vergt politiek ambachtelijk handwerk

Een van die gevolgen is dat de bereikbaarheid van de spoedhulp in de regio behoorlijk is verslechterd. Zo waren ambulances vanuit Lelystad in december gemiddeld 51 minuten onderweg voor ze de patiënt aan een ziekenhuis konden overdragen (daarvoor was dat 39 minuten). Vanaf Urk kostte een rit gemiddeld zelfs 63 minuten (tegenover 57 daarvoor). Een toekomstverkenner zoekt momenteel in opdracht van Bruins naar een structurele oplossing. Zijn advies wordt voor de zomer verwacht.

De chaotische verdwijning van het ziekenhuis was voor de pleitbezorgers van meer marktwerking in de zorg een dure les. Zij werden het afgelopen najaar met de neus op de feiten gedrukt. De politiek kan zich hoe langer hoe meer afzijdig houden van de manier waarop het ziekenhuislandschap zich ontwikkelt, maar daar hangt wel een prijskaartje aan. Wie al in de aanloop naar een faillissement geen regie kan voeren, zal na een dergelijk debacle des te steviger aan de slag moeten om te redden wat er te redden valt.

Gelukkig lijkt dat besef beetje bij beetje in te dalen in Den Haag. En tekent zich daar voorzichtig een Kamermeerderheid af die de bevoegdheden van Bruins enigszins wil verruimen. Een van de voornemens is dat toezichthouders zoals de Nederlandse Zorgautoriteit de voorgenomen sluiting van een ziekenhuislocatie of - afdeling kunnen uitstellen totdat duidelijk is dat er over de overdracht van de spoedhulp en andere vitale zorgfuncties zorgvuldige afspraken zijn gemaakt met collega-zorginstellingen in de regio.

Een dergelijke koerswijziging is zonder meer wenselijk te noemen, maar duidelijk is wel dat deze gezien de gepolariseerde politieke verhoudingen niet zonder slag of stoot kan worden gerealiseerd. Een substantieel deel van de Tweede Kamer denkt al lang niet meer in oplossingen en weet eigenlijk naar geen andere strijdmiddelen meer te grijpen dan de zoveelste motie van wantrouwen. Voor de peilingen is dat misschien goed, voor het land niet per se.

De woede van de Kamerleden Agema (PVV) en Van Gerven (SP) over de dominant geworden marktwerking is authentiek en dus serieus te nemen, maar geeft nog geen impuls aan een beleidswijziging die behalve verstandig ook uitvoerbaar is. Dat vergt Kamerleden die het politieke ambacht beheersen. En die Bruins er subtiel aan herinneren dat CDA, VVD en PvdA ruim tien jaar terug voor het huidige stelsel kozen, opdat de zorg ook in de toekomst beschikbaar, betaalbaar én bereikbaar zou zijn.

Uitstippelen ziekenhuisbeleid vergt politiek ambachtelijk handwerk

Opinie

RD.nl in uw mailbox?