„Oostenwind dreef water Rode Zee terug”

Dat zou blijken uit computersimulaties van het Amerikaanse National Center for Atmospheric Research (NCAR) en de universiteit van Colorado in Boulder, waarover het ANP dinsdag berichtte.

De studie bekeek hoe de wind het water beïnvloedt. „De simulaties komen vrij nauwkeurig overeen met de beschrijving in het Bijbelboek Exodus”, aldus coördinator Carl Drews van NCAR dinsdag. „Het scheiden van zeeën kan worden verklaard door vloeistofdynamiek. De wind beweegt het water zodanig dat er een veilige passage ontstaat tussen de twee delen. En het water vloeit daarna abrupt weer samen.”

Het team onderzoekers stelde een mogelijke locatie vast voor de overtocht van het volk Israël. Ze hanteerden verschillende landformaties die mogelijk waren en misschien leidden tot de scheiding van de zee. „Het model vereist een U-vorm van de rivier Nijl en een ondiepe lagune langs de kustlijn. Het toont dat het water uiteengedreven kan worden als de wind twaalf uur lang met 100 kilometer per uur over het water blaast”, aldus het ANP.

„Deze landbrug is dan 3 tot 4 kilometer lang en 5 kilometer breed. Hij blijft vier uur open”, schrijven de onderzoekers in de Public Library of Science PLoS ONE. „Mensen zijn altijd gefascineerd geweest door het verhaal in Exodus. Ze vragen zich af of het gebaseerd is op historische feiten”, zei coördinator Drews. „Deze studie toont aan dat het de beschrijving van het scheidende water een basis heeft in de wetten van de fysica.”

Oudtestamenticus prof. dr. M. J. Paul (Leuven), betrokken bij onder meer het project Studiebijbel, merkt op dat hier een onjuiste tegenstelling gemaakt wordt tussen „Mozes” en „de oostenwind.” „Het wonder is: Mozes vertelt dat God uitkomst zal geven, Exodus 14:13-14. Op het juiste moment, wanneer Mozes zijn hand uitstrekt, wordt het water gescheiden. Wanneer God wonderen doet, kan Hij daar ook natuurlijke processen voor gebruiken. In dit geval staat in één vers, Exodus 14:21, dat Mozes zijn hand uitstrekte en dat God de zee liet wegstromen door een sterke oostenwind.”

In de Studiebijbel, deel 1, wordt de mogelijkheid besproken van een ”setdown” door de wind waardoor een landrug zichtbaar wordt. Prof. Paul: „Dit is een bekend gegeven en deze nieuwe studie voegt daar een variatie aan toe met enige condities. Vreemd dat men de Nijl noemt, terwijl iedereen weet dat de Rode Zee/Schelfzee elders ligt. In het onderzoek kiest men bewust voor een alternatieve locatie.”

„Oostenwind dreef water Rode Zee terug”

Kerk & religie

RD.nl in uw mailbox?