Maria Holz, medewerkster van Terre des Hommes in het Duitse Osnabrück, zegt de afgelopen dagen tien- tot twintigmaal zo veel e-mails over adoptie te hebben ontvangen als de gebruikelijke twee of drie. Of de wezen ooit ook daadwerkelijk voor adoptie in aanmerking komen, staat nog allerminst vast. Eerst wordt gekeken of de jonge slachtoffers bij familieleden kunnen worden ondergebracht, of anders bij adoptieouders in de regio, zegt Holz.

Ook Norbert Scheiwe, hoofd van de Duitse Bond voor ouders van buitenlandse adoptiekinderen, heeft een toename van de interesse geconstateerd - net als gedurende de Balkanoorlogen in de jaren ’90. Evenals Holz vindt hij het te vroeg om over adoptie te praten. Het Duitse ministerie van Gezinszaken, dat over buitenlandse adopties gaat, stelt dat de aandacht nu vooral uitgaat naar hulpverlening en niet naar adoptie.

De Italiaanse regering bepaalde dat verzoeken om adoptie van tsunami-wezen in ieder geval de eerstkomende tijd zullen worden afgewezen. De centrumlinkse oppositieleider Francesco Rutelli vroeg de regering om samen met de getroffen landen de mogelijkheden van adoptie-op-afstand te bestuderen.

In Frankrijk verscheen zuster Emmanuelle, een non die alom gerespecteerd wordt voor haar charitatieve werk, op de televisie met een pleidooi voor het bevorderen van adoptie uit Azië. De Franse minister van Buitenlandse Zaken, Michel Barnier, leek aanvankelijk open te staan voor de suggestie, maar een woordvoerster van zijn ministerie merkte later op dat de kwestie gevoelig ligt. De vice-voorzitster van de Franse vereniging Enfants du Monde, Madeline Grivel, wees erop dat het adopteren van een kind „een project op de lange termijn” is dat niet kan worden gebaseerd „op een opwelling van edelmoedigheid.”

Adoptiedeskundigen zeggen dat het jaren kan duren voordat een kind door buitenlandse ouders mag worden geadopteerd. Ieder land heeft zijn eigen regels, waaraan meestal niet valt te tornen - ook niet bij een natuurramp als de huidige. Een versnelde afhandeling van een adoptieverzoek is alleen mogelijk als de desbetreffende regering bereid is tot medewerking.

Voor Indonesië geldt bijvoorbeeld dat adoptie alleen mogelijk is als de ouders in spe ten minste twee jaar in Indonesië hebben gewoond. Thailand hanteert een moratorium voor bepaalde buitenlandse adopties.

Verschillende overheden en instanties adviseren adoptie-op-afstand als compromis. In Oostenrijk zegt de non-gouvernementele organisatie SOS Kinderdorpen veel reacties te hebben ontvangen op een sponsorprogramma waarbij een kind kan worden ’geadopteerd’ voor 15 euro per maand. De geadopteerde ontvangt daarvoor hulp in de vorm van kleding en voedsel.

Melita Cavallo, het hoofd van de Italiaanse Commissie voor Internationale Adopties, zegt dat haar bureau een lange wachtlijst heeft van adoptieaanvragen, die dateert van voor de tsunami. Volgens Cavallo is het momenteel belangrijker dat er ruimte komt voor kortdurende opvang in het buitenland voor kinderen met medische of psychologische problemen. „Permanente adoptie in Europa moet als de laatste mogelijkheid worden beschouwd”, meent Cavallo.