Drie boeken over een andere aanpak rond bossen, dieren en klimaatverandering
Politicoloog en journalist Mounir Samuel schreef een puntig pamflet: ”Jona zonder walvis”. Het leest als een noodkreet om wat te doen om een klimaatramp af te wenden.
Samuel pleit voor de oprichting van een onafhankelijk Nationaal Actiecomité Klimaat en doet concrete voorstellen voor een actieplan. Volgens de auteur is er politieke durf en visionair leiderschap nodig en moet het afgelopen zijn met halfslachtige maatregelen.
Samuel vergelijkt zichzelf met Jona. De Bijbelse profeet moest een ongemakkelijke boodschap brengen, maar durfde dat eerst niet. Hetzelfde gold voor de christelijke auteur. Volgens Samuel is een radicale verandering van levensstijl nodig. Net als in de tijd van Jona.
Boekgegevens
Jona zonder walvis, Mounir Samuel; uitg. Nieuw Amsterdam; 191 blz.; € 17,55
Dierzaamheid
De auteurs van ”Dierzaamheid” introduceren een nieuwe term voor duurzaamheid: ze benadrukken de dierinclusieve samenleving. Het leven van huisdieren, vee en wilde dieren kan volgens hen veel beter. Zonder uitbuiting en milieuvernietiging. De aandacht voor het wel en wee van dieren komt niet uit de lucht vallen. Niet alleen is steeds meer bekend over nut en noodzaak van soortenrijkdom, maar ook ontrafelde de wetenschap afgelopen decennia veel van het gevoelsleven van dieren. Ze kunnen pijn hebben, treuren en bang, jaloers, verbaasd en dankbaar zijn. Zo legt het boek de vinger bij het verdriet van koeienmoeders in de melkveehouderij. Die vertonen zoekend, wachtend gedrag en loeien meestal luid nadat hun kalveren van hen gescheiden zijn. Het boek stemt tot nadenken. Kanttekening is het evolutionistische perspectief van het boek. De mens staat vrijwel op één lijn met dieren. Zo wordt er soms zelfs gesproken over mededieren. (MK)
Boekgegevens
Dierzaamheid. Duurzaam samenleven met dieren, Pim Martens, Maarten Reesink & Karen Soeters; uitg. Noordboek; 286 blz.; € 24,90
De lange adem van bomen
Het bos staat onder druk, schrijft de Duitse bosbouwer Peter Wohlleben in ”De lange adem van bomen”. Die druk komt niet alleen van klimaatverandering, maar ook van de mens. Niet zelden treft de motorzaag oude eiken- en beukenbossen. Ondertussen sterven steeds meer plantagebossen met naaldwoud vroegtijdig af. Door droogte én een bastkevertje –de letterzetter– dat massaal huishoudt.
Met talloze feitjes weet Wohlleben de verwondering over de plantenwereld aan te wakkeren. Hij beschrijft een experiment waaruit blijkt dat planten te conditioneren zijn en een soort ‘geheugen’ hebben. En dat zónder hersenen. Of dat bomen met elkaar communiceren via schimmeldraden in de bodem. Bomen kunnen dus leren. Daarbij komt het aanpassingsvermogen van oude loofbomen in tijden van klimaatverandering het meest van pas. Zijn conclusie: bosbeheer moet drastisch anders. Minder naaldbomen, meer loofbomen. (MK)
Boekgegevens
De lange adem van bomen, Peter Wohlleben; Bruna Uitgevers; 239 blz.; € 21,99