Beveiliging van pijpen en kabels op de zeebodem heeft hoogste prioriteit
Niet twee, niet drie, maar vier gaslekken in de pijpleidingen Nordstream 1 en 2. Dat is de actuele stand van zaken nadat begin deze week explosies werden opgemerkt die grote schade toegebracht hebben aan de belangrijke pijpleidingen waardoor gas van Rusland naar Europa wordt getransporteerd. Of beter gezegd: wérd getransporteerd. Nordstream 2 is na het begin van de oorlog van Rusland tegen Oekraïne namelijk nooit in gebruik genomen en Nordstream 1 was door de Russen buiten werking gesteld, zogenaamd omdat reparaties noodzakelijk waren.
Zo bezien leveren de mysterieuze explosies en de grote schade die daardoor is aangericht aan de pijpleidingen geen direct gevaar op voor de energielevering aan Europese landen. Maar de schrik is er niet minder om. Daarbij is het ook nog zo dat de explosies de pijpen dusdanig hebben beschadigd dat ze mogelijk nooit meer geschikt zullen zijn voor het transport van gas. En als laatste, maar niet minst belangrijke gevolg, is er rond de lekken in de pijpen inmiddels sprake van een milieuramp. De pijpen zaten namelijk vol met gas. En dat ontsnapt nu, met alle desastreuze gevolgen van dien.
In de Europese hoofdsteden wordt druk gediscussieerd over de vraag wie verantwoordelijk is voor deze sabotage. Is het Rusland, dat zo de chaos op de Europese energiemarkt nog groter wil maken? Dat is bepaald niet uitgesloten. Er zijn ook stemmen die, heel voorzichtig, zeggen dat ook de Verenigde Staten wel eens de saboteurs zouden kunnen zijn. Na hun felle en, naar nu blijkt, terechte tegenstand tegen aanleg van de gaspijplijnen waardoor Europa nog afhankelijker werd van Russische energie, zouden ze met explosies de pijpen definitief onklaar hebben willen maken. Het lijkt geen aannemelijke optie, maar dat hij überhaupt genoemd wordt, is bijzonder.
Toch is de zoektocht naar de daders nu niet het belangrijkste. Belangrijker is wat er gedaan wordt om cruciale infrastructuur op de zeebodem, zoals pijpleidingen, en elektriciteits- en internetkabels, te beschermen. Dat belangrijke leidingen zo makkelijk gesaboteerd kunnen worden, is een grote bedreiging voor de Europese landen. Deskundigen waarschuwen voor de verstrekkende gevolgen als er schade zou worden toegebracht aan gasleidingen die van Noorwegen naar Europa lopen. Of wat er gebeurt als data- of elektriciteitskabels in de Noordzee het doelwit van sabotage zijn en in landen in Europa letterlijk het licht uitgaat of het internet wegvalt.
Hoe Nederland z’n infrastructuur op de zeebodem beschermt, is niet duidelijk. En dat is wijs, want als je daarover niets vertelt, weten mogelijke vijanden er ook niets over. Maar te vrezen is dat het onderwerp pas nu enigszins op het netvlies van de regering is gekomen. Terwijl het een zaak is die echt de allerhoogste prioriteit moet hebben. Dit is geen onderwerp waarover gedebatteerd moet worden, dit is iets waarop nú actie ondernomen moet worden.
