Republikeinen en monarchisten stonden tegenover elkaar. „Het volk was redeloos, de regering radeloos, het land reddeloos”, dat is wat we op school leerden van het Rampjaar van 350 jaar geleden.

Vandaag lijkt een herhaling van toen. Het rommelt binnen en buiten de grenzen. Schiphol verkeert continu in logistieke chaos. Brandstofprijzen schieten door het dak. Een energieravijn gaapt aan onze voeten. Recessie is een feit. Het volk mort. De politiek lijkt aan zelfvernietiging te doen. Criminaliteit bloeit. We werden spil in de internationale drugshandel. Politie, marechaussee en rechters hijgen achter eigen adem aan. Er is een zorg- en onderwijsinfarct. De aanzwellende instroom van vluchtelingen leidt tot overstroom in azc’s omdat er geen doorstroom is.

Krijgt de overheid niks meer voor elkaar? Die wijst naar Europa en de boeren, die in een dolgedraaide agro-economie gevangenzitten. De koeien met hun uitlaatgassen zijn zondebok. Daardoor kunnen zelfs asfalteringsprojecten niet doorgaan. Volgens De Telegraaf zijn er geen deskundigen om berekeningen te maken. Dat komt, zo weet een commissie –waaraan geen gebrek in Nederland–, doordat de taal-, lees- en rekenvaardigheden van onze jongeren veel te wensen overlaten. Zal er ooit nog geasfalteerd worden in dit land? En die beloofde huizen?

De bevolking groeit stevig door. Vooral door immigratie. Geen huizen, dan kunnen ook statushouders niet doorstromen. Dus puilt Ter Apel uit en moet Artsen zonder Grenzen hulp verlenen. Schande, roept het land. Maar de zorg is overal verstopt. Er is een groeiend tekort aan (huis)­artsen en verpleegkundigen. De spoedeisendehulp­afdelingen van onze vermarkte zorgfabrieken zijn steeds vaker gesloten. Binnenkort zijn we allemaal aangewezen op Artsen zonder Grenzen. Verwacht ook geen verbetering van het conceptzorgakkoord.

Zijn we er niet aan toe om een pas op de plaats te maken? En die vreemdelingen aan onze poorten dan? Volgens de regel van Benedictus van Nurcia (480-547) moet iedere gast verwelkomd worden als is het Christus Zelf. Maar houden we dat vol? Telkens nieuwe brandhaarden zorgen voor een blijvende toestroom. Gastvrijheid is een christelijke deugd, maar het moet ook leefbaar blijven. Dat is in ieders belang.