Pleidooi voor behoud Maranathakerk Castricum
Erfgoedorganisaties dringen erop aan dat de Maranathakerk in Castricum niet wordt gesloopt.
Het kerkgebouw moet een gemeentelijk monument worden, vindt het Cuypersgenootschap. Bond Heemschut vraagt de gemeenteraad de voorgenomen sloop van de kerk te heroverwegen. Het pand is „een belangrijk onderdeel van de lokale geschiedenis” en mag daarom niet verdwijnen, meent Bond Heemschut.
De Maranathakerk werd in 1955 als gereformeerde kerk in gebruik genomen, in 1978 onderging ze een grote uitbreidingsverbouwing. Het achtkantige gebouw is een ontwerp van architect Hindrik Eldering (1915-1993) uit Leeuwarden, die meerdere kerken tekende, vaak met een achtzijdige plattegrond, waarmee hij teruggreep op kerkbouw in vroegere tijden.
Glas-in-betonvensters zijn kenmerkend voor de bouwstijl van Eldering. De architect zag kerken vooral als multifunctionele centra, die niet alleen dienden voor kerkdiensten, maar ook voor andere activiteiten en bijeenkomsten. Zo heeft de Maranathakerk ook gefunctioneerd.
Eind december 2018 werd de laatste dienst in de Maranathakerk gehouden. De protestantse gemeente waarin de gereformeerde kerk en de hervormde gemeente in 2006 opgingen, komt sindsdien nog alleen samen in de Dorpskerk. De Maranathakerk werd afgestoten wegens teruggang in kerkbezoek, ledental en inkomsten. In 2020 werd het kerkgebouw verkocht aan de gemeente Castricum. Tot 2024 heeft een internationale opleiding voor vwo-leerlingen er onderdak.
Vorig jaar juli besloot de gemeenteraad dat de kerk in de zomer van 2024 wordt gesloopt. Wat ervoor in de plaats komt, wordt nog onderzocht. Gedacht wordt aan woningbouw, mogelijk in combinatie met een bioscoop of een huisartsenpraktijk.
Bond Heemschut noemt de Maranathakerk een voorbeeld van wederopbouwarchitectuur. „De wederopbouwkerken vormen het sluitstuk van een eeuwenlange kerkbouwtraditie die voorafgaat aan de vernieuwingen van de jaren zestig van de twintigste eeuw en aan de daaropvolgende ontzuiling, secularisatie en ontkerkelijking. Zo groot als de voorspoed en het optimisme waren tijdens de bouw, zo snel worden vele van deze kerkgebouwen uit de periode 1945-1970 nu in hun voortbestaan bedreigd. Door hun jonge leeftijd hebben de meeste van deze kerken nog geen beschermde status. Sloop van een beeldbepalend gebouw is niet altijd de beste optie. Een zorgvuldig herbestemd monumentaal object kan juist een bijdrage leveren aan het leefbaar houden van wijken en dorpen.”
Ook het Cuypersgenootschap typeert de kerk als een voor Castricum belangrijk en beeldbepalend voorbeeld van wederopbouwerfgoed. „Tevens is de kerk van waarde als kenmerkend en gaaf behouden voorbeeld van naoorlogse religieuze bouwkunst.”