De lijdensweg van de vrouw begon toen ze naar een ziekenhuis in Noord-Spanje ging nadat haar vliezen na 38 weken zwangerschap waren gebroken. Vervolgens onderging ze tegen haar wens in een keizersnede, zonder medische rechtvaardiging, terwijl haar armen waren vastgebonden en zonder de aanwezigheid van haar man, stelde de VN-commissie vast. De ervaring bezorgde haar „blijvend fysiek en mentaal trauma”, waarvoor Spanje „passende schadevergoeding” moet bieden.

De commissie stelde tevens dat het slachtoffer, dat een zaak voor de Spaanse rechtbanken had aangespannen, „gedurende het administratieve en gerechtelijke proces te maken kreeg met genderstereotypen en discriminatie”. Zo kreeg ze op een gegeven moment te horen dat het aan de dokter was om te beslissen of ze een keizersnede zou ondergaan. Ook zou de psychologische schade die ze had opgelopen „gewoon een kwestie van perceptie” zijn geweest.

Het CEDAW eist dat Spaanse zorgverleners vrouwen voortaan volledige informatie verstrekken in elke fase van de bevalling, zodat ze geïnformeerde beslissingen kunnen nemen. Zo kan fysiek en mentaal trauma als deze vrouw onderging worden voorkomen. In haar specifieke geval was zelfs een andere uitkomst mogelijk geweest. „Als artsen en verpleegkundigen alle toepasselijke normen en protocollen hadden gevolgd, had het slachtoffer wellicht op natuurlijke wijze kunnen bevallen”, zei commissielid Hiroko Akizuki.