Jannetje (vaak Jantje genoemd) leefde uit de hand des Heeren en kwam nooit tekort. Veel omgang heeft ze altijd gehad met Gods knechten en kinderen. Officieel was ze lid van de oud gereformeerde gemeente te Barneveld, maar ze had overal haar vrienden en kennissen.

Redacteur J. Hardeman heeft deze uitgave met zorg samengesteld. Uitgangspunt waren de brieven van Jannetje, die eerder door boekhandel Kool te Veenendaal werden uitgegeven. Ze schreef die brieven aan haar zielsvriendin Marie Boon en anderen. Een selectie van die brieven is ook in dit boek opgenomen. Maar ook zijn herinneringen opgetekend door personen die haar goed gekend hebben. Bovendien zijn veel foto’s afgedrukt. Waarschijnlijk zou Jannetje zelf daar niet zo blij mee geweest zijn, want je kreeg haar slechts met veel moeite op een foto. Naast de persoonlijke verhalen en de brieven zijn ook de bij haar begrafenis uitgesproken preken te lezen. Die preken zijn van ds. Joh. van der Poel en ds. M. A. Mieras. Zij spraken over Romeinen 8:30.

Bemoeienissen

Een levensschets werd destijds geschreven door G. L. Koops (1918-2003). Met die schets begint dit boek. Koops was in de gemeente van ds. Van der Poel te Ede eerst koster en later ouderling. De laatste jaren van zijn leven woonde hij in bejaardentehuis Elim. In 2003 werd hij in Ede begraven door de predikanten ds. C. Hogchem en ds. G. Mouw. Koops schrijft dat Jannetje in Kootwijkerbroek werd geboren en dat de Heere al vanaf haar vierde jaar bemoeienissen met haar had. Op 18-jarige leeftijd werd ze huishoudster bij de drie gebroeders Mijnbeek, die samenwoonden met hun oude moeder, die weduwe was. Jannetje heeft hen allen tot aan hun dood toe verzorgd. Ze kon ervan getuigen hoe de wet voor haar een tuchtmeester tot Christus geweest was en ze mocht door genade weten in Christus een nieuw schepsel te zijn.

Na twee jaar gewoond te hebben bij de familie Schothorst in Barneveld op boerderij Dertienhoeve is ze bij de familie Van ’t Land gekomen, waar ze twintig jaar gewoond heeft. Als ze maar enigszins kon, ging ze altijd van zaterdag tot maandag naar ds. Joh. van der Poel in Ede en kerkte dan aldaar. Op 8 december 1978 is ze zacht en kalm heengegaan. Ze is begraven vanuit de kerk van de gereformeerde gemeente te Barneveld in verband met de grote belangstelling vanuit het gehele land.

Aanzoek

Jantje van Ee was vrijgezel, maar één keer heeft ze een aanzoek gehad. Een aanzoek van een rijke man. Hij beweerde dat hij daarvoor wat Bijbelteksten van de Heere gekregen had. Maar Jannetje reageerde zeer nuchter: „Ja noe, dat kan best wezen, maar dan moet ik die ook hebben en dat is niet zo. En ik trouw niet met Bijbelteksten.”

Door haar brieven leren we Jannetje goed kennen. En die brieven gaan niet óver haar, maar ze zijn ván haar. Wat zei ze dan van zichzelf? Wel, met alle ontvangen genade ging ze steeds weer de laagte in: „In elke vruchtelijke bediening des Geestes ligt een volheid, maar als dat weer weg is, staat hij weer met zichzelf.” En typerend voor haar: „Te arm om mijn armoe en blindheid te kunnen verklaren.”

Dit boek over een zwerveling die thuisgekomen is, zal z’n weg wel weten te vinden.

Boekgegevens

Een zwerveling in Mesech, J. Hardeman; uitg. Gebr. Koster; 164 blz.; € 22,90