Donderdag 2 juni

Het pinksterweekend komt eraan. Dat betekent volle bak. Maar we zijn er klaar voor. Met de oplevering van het vernieuwde chalet is onze camping compleet. Verder uitbreiden willen we niet. Werk genoeg. Vijfenvijftig kampeerplaatsen, twee vakantiewoningen, wat stacaravans en een chalet. Tel daar de schapenhouderij van Wim en het gastouderschap van mij, Sarina, bij en de zomerweken zijn meer dan vol. Maar het is dankbaar werk. Gasten genieten onbezorgd. Alleen al van de schaapskudde schapen en lammeren die gisteren de camping doorkruiste op weg naar de wei. Er werden heel wat foto’s gemaakt. De camping, aangesloten bij Stichting Vrije Recreatie (SVR), staat garant voor het ”Kamperen bij de boer”. Er kwam een flinke camper. De eigenaar bleek te hebben geboekt voor een caravanplek. Doet hij altijd, zei hij. Veel gezelliger om tussen de caravanners te staan. Helaas moesten we hem teleurstellen, zijn camper was veel te groot voor een caravanplaats.

Vrijdag 3 juni

Zonder hulp kan een camping niet draaien. Alles moet goed onderhouden worden, enkele keren per dag moet het sanitair schoongemaakt. En tijdens het hoogseizoen is het fijn als wat jongelui een animatieteam vormen om kinderen bezig te houden. Klusjes pakt Wim meestal op. Vandaag was het grasmaaidag; het weer laat het gelukkig toe. Deze avond kwamen we met de gasten samen in De Herberg, onze gemeenschappelijke ruimte. Een van de gasten liet er een film zien over hulpverlening in Gambia. Wat een aangrijpende armoede. Aan het einde van de avond was het niet moeilijk om onze jaarlijkse actie voor een goed doel vast te stellen. Vorig jaar was het Rwanda, dit jaar sparen we voor: we gaan sparen voor een waterpomp in Gambia. Er werd een verkoopruimte ingericht met knuffels, kaarten en sleutelhangers. We hebben geen kantine, maar ’s avonds is er regelmatig snackverkoop; ook voor het goede doel.

Zaterdag 4 juni

De gasten druppelden binnen, kinderen zochten elkaar direct op in het speeltuintje. Een volle camping brengt reuring en vooral ook gezelligheid. Voor een deel van de campinggasten is het een weerzien. Met ons en met elkaar. Een wedstrijdje onder de gasten leverde in ieder geval een naam op voor het vernieuwde chalet. Om het goed te onderscheiden van de stacaravan Goudreinet moet hij Conference gaan heten. Dat klinkt wel chic. De stemming zat er al vlug in en we besloten met een groep gasten te gaan wokken. Het moet het wokrestaurant in de buurt worden. We rijden zo veel mogelijk met elkaar mee. Dat is duurzaam, maar vooral ook gezellig.

Zondag 5 juni (eerste pinksterdag)

Veel gasten waaierden uit naar kerken in de omgeving. Anderen luisterden bij tent of caravan mee met de thuisgemeente. Er was vandaag geen aankomst of vertrek. Daarin onderscheidt onze camping zich van veel andere; de zondag wordt in ere gehouden. Waaruit dat verder blijkt? De zwembroek blijft die dag in de kast, het voetbalveld blijft dicht, er zijn geen andere activiteiten. Het is een echte rustdag. Iedereen is welkom op de camping, mits ook de zondagsregels in acht worden genomen. Dat leidt soms tot mooie gesprekken. Er meldde zich eens een wat excentriek echtpaar met een rood busje met daarop reclame voor een salsadansschool. Wat zullen we nu toch krijgen, dacht ik. Maar de vrouw kwam zondagavond ook naar de avondzang toe. Zij bleek afkomstig uit de gereformeerde gezindte. Vlak voor kerktijd viel de stroom uit, de hele camping viel stil. Na lang zoeken en doormeten bleek er kortsluiting te zijn ontstaan bij een camping gast die een heel oude, krakkemikkige haspel gebruikte. Het regenwater deed de rest.

Maandag 6 juni (tweede pinksterdag)

Het weer speelt op een camping een belangrijke rol. Regen, hoe nodig ook op zijn tijd, past niet zo goed bij tent of caravan. En de campingbeheerder moet wel een weervrouwtje zijn. Iedereen geruststellen. Ja, vandaag is wat het minder, maar er komt beter weer aan, hoor! De dreiging van zwaar weer was reden voor een aantal gasten om bijtijds op te breken. Maar hun plaatsen werden ’s middags alweer opgevuld met nieuwe gasten.

Dinsdag 7 juni

Er kwam een telefoontje van een jongedame. Haar ouders verblijven bij ons. Om hen te verrassen met hun vijftigjarig huwelijk wilde ze een ontbijt laten bezorgen door een goede bakker. We hielpen haar verder en lieten de kans om het echtpaar in het zonnetje te zetten niet voorbijgaan.

Woensdag 8 juni

We stonden te wachten op een groep gasten. Om de inschrijvingen snel te laten verlopen, was er extra hulp opgetrommeld. Maar het bleef verdacht rustig. We belden maar even of de afspraak wel duidelijk was. Dat was het, maar de gasten hadden besloten om elk op eigen gelegenheid te komen. Dat mag natuurlijk, maar voor ons is het niet handig. Als de mensen te hooi en te gras binnendruppelen, moet de receptie steeds bemand blijven. Terwijl er ook zo veel andere dingen gedaan moeten worden.