Graslandbevloeiing houdt in dat water uit een rivier, beek of bron over een weiland stroomt. Het water bereikt het weiland door een ingenieus systeem van dammen en sluizen, hoogteverschillen en gegraven geulen. Doordat het weiland vochtig blijft groeit het gras goed en worden flora en fauna gestimuleerd. De in de veertiende eeuw bedachte techniek voorkomt ook verdroging van het land, een gevolg van klimaatverandering.

Graslandbevloeiing is volgens het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen een arbeidsintensief karwei dat veel technische kennis vereist. Het is daarom volgens het ministerie belangrijk dat de techniek behouden blijft voor volgende generaties. Het ministerie heeft het ambacht en de techniek samen met Oostenrijk, België, Zwitserland, Duitsland, Luxemburg en Italië voorgedragen. De landen hebben onderling veel contact over het bevloeien.

Tot nu toe staan drie Nederlandse tradities op de UNESCO-lijst voor immaterieel erfgoed: de valkerij, de corsocultuur en het ambacht van molenaar. Een traditie moet eerst op de landelijke lijst van immaterieel erfgoed staan, voordat UNESCO benaderd kan worden.