Het panel van drie rechters sprak Berlusconi vrij van de aanklacht dat hij in de jaren ’80 een van zijn naaste medewerkers geld had gegeven om rechters in Rome om te kopen, teneinde de verkoop van het staatsvoedselconglomeraat SME aan zijn rivaal Carlo De Benedetti te blokkeren. Een tweede corruptiezaak, waarin Berlusconi ervan werd beschuldigd met een betaling in 1991 anticorruptiewetten te hebben overtreden, was volgens de rechtbank verjaard.

Die uitspraak was opvallend. Normaal gesproken is de verjaringstermijn in dit soort zaken in vijftien jaar. De recentste aanklacht tegen de premier had betrekking op 1991 en daarom zou Berlusconi eigenlijk niet voor vrijspraak op dit punt van de aanklacht in aanmerking zijn gekomen.

Maar in dit geval maakten de rechters gebruik van een mogelijkheid in de Italiaanse wet om de verjaringstermijn te halveren. Dat kan in zaken waarbij de verdachte geen strafblad heeft. Ook in andere rechtszaken die in het verleden tegen Berlusconi zijn gevoerd, ontkwam hij aan veroordeling door (aangepaste) verjaring.

Berlusconi was niet bij de uitspraak aanwezig. „Beter laat dan nooit”, zei hij in een schriftelijke reactie op het vonnis. „In elk ander land zou het zes maanden hebben geduurd om tot de conclusie te komen die hier na acht jaar is bereikt”, schamperde Niccolo Ghedini, een van de advocaten van Berlusconi.

Een andere advocaat, Gaetano Pecorella, zei in beroep te willen gaan tegen de verjaringsbeslissing, omdat de verdediging ook in deze zaak vrijspraak wil.