Deze week kreeg ik een bericht uit een kinderhuis in Oekraïne. Een jongen maakte een tekening met tanks erop. Ze staan tegenover elkaar, de ene Russisch, de andere Oekraïens. Hij schreef erbij: „Ik houd van camouflagekleding, maar op zo’n mooie dag als vandaag vecht je toch niet met elkaar!”

Bij de voetbalkooi in het dorp waar ik woon, praatten de jongens, in plaats van over school, meisjes of andere jongensdingen, over ”de Russen”. Ze konden zich niet voorstellen „dat Poetin zomaar een heel land in puin schiet. Dan geef je niets om mensen.”

Even kreeg ik een flashback, want toen ik zo oud was als deze jongens, praatten we eindeloos over ”de Russen”. Altijd was er de spanning van de Koude Oorlog. En op vakantie naar Duitsland keek je je ogen uit als er lange colonnes Amerikaanse en Engelse legervoertuigen voorbijkwamen. Ze waren er om ons te beschermen tegen, ja, u raadt het al, ”de Russen”.

Heilloze oorlog

Terwijl ik dit schrijf, is onze thuissituatie ook veranderd. Onverwachts hebben we Oekraïense vluchtelingen in huis. Een moeder met haar zoontje van 7 jaar. Haar man en oudere zoon zijn achtergebleven. Met dank aan een president die de boeken in zal gaan als iemand die zijn hand overspeelde. Want daar wil ik het over hebben.

Onderwijs is de sleutel om een nieuwe generatie wegwijs te maken in de wereld. Dat gebeurt bij vakken zoals geschiedenis, aardrijkskunde en wetenschap en techniek. Daarom mijn vraag aan president Poetin: Welk beeld wilt u dat wij, ontwikkelaars van onderwijsmethoden, van uw land zullen geven? Wat moeten wij kinderen nu meegeven over het prachtige Rusland? Moeten we echt vertellen dat de Koude Oorlog terug is? Dat er geen normale burger in uw land is die op oorlog zit te wachten? Dat u jonge soldaten in een heilloze oorlog stort en dat u uw broedervolk in Oekraïne kapotmaakt? Dat er een grauwe floers valt over de Russische ziel? Dat wil je als leider je land toch niet aandoen?

Helaas, de geschiedenis lijkt niet te keren. Zonder twijfel komt u straks in de schoolboeken als de president die al deze ellende teweegbracht. En misschien wel tot na uw dood zal de opgroeiende generatie zich u zo herinneren. Dat is toch geen fijn idee?

Onvergeeflijk

Maar het gaat niet alleen over Oekraïne. Het raakt ook Amerika. Want wat is de waarheid over de oorlog in Irak en de enorme chaos die daarna in het Midden-Oosten ontstond, met de vele gruwelijkheden en de vele vluchtelingen? En wat is de waarheid over Hongkong, de Oeigoeren en de repressie van religie en minderheden en staatscontrole in China? En wat te denken van schoolboeken in de Arabische wereld waarin Israël niet bestaat? De rij voorbeelden is lang.

Realiseert u zich, wereldleiders, hoe belangrijk het gedrag van u is voor de nieuwe generatie? Wat de gevolgen van uw keuzen zijn en wat kinderen daarom over u en uw land zullen leren? Want bij onderwijs hoort namelijk ook dat we ongemakkelijke waarheden onder ogen zien en bespreekbaar maken. In de hoop dat de nieuwe generatie niet dezelfde fouten maakt.

Goede leiders, democratisch gekozen of niet, zijn een moreel kompas voor hun volk. Dat is precies wat ik namens alle jonge mensen aan u, president Poetin, en aan alle wereldleiders vraag. Wees alstublieft een leider. Een waarvan ze later in de schoolboeken lezen dat hij het beste zocht voor zijn volk en de wereld waarin wij leven. Leidinggeven is ingewikkeld. Maar daden als oorlog en moedwillige destructie zijn bijna onvergeeflijk. Het duurt generaties voordat zoiets verwerkt is.

„Zalig”

Wij leven in een land met vanouds een christelijke cultuur. De moeite waard om kennis van te nemen. In de Bijbel staan tien geboden, prachtig zijn ze. Het is niet zo moeilijk om ze te onthouden. Maar ze doen, is een hele opgave. Daarom moest de koning in het oude Israël deze geboden dagelijks lezen. Misschien moet u, president Poetin, dit ook eens doen.

In de Bijbel staat nog veel meer wijsheid, maar ik wil u alleen nog iets meegeven uit de Bergrede van de Heere Jezus. Daarin zegt Hij dat de aarde is voor zachtmoedige mensen en dat zij die vrede stichten „zalig” zijn. Hij noemt hen zelfs kinderen van God.

U vindt dit wellicht soft gedoe. Maar dingen kunnen echt veranderen wanneer we luisteren naar Iemand Die wijzer is dan wij. Daarom vraag ik u uit naam van onze kinderen: Denk hier eens over na en stop deze waanzinnige oorlog. Gun de nieuwe generatie een hoopvolle toekomst en laat ons iets moois over uw land vertellen.

En… het is voor ons mensen nooit te laat om op onze schreden terug te keren.

De auteur is pedagoog en onderwijskundige en ontwikkelt binnen Edu-Sign | Edu-World onder andere lesmethoden.