Kippen hebben tussen de 20.000 en 23.000 genen, iets minder dan de mens, die over 30.000 genen beschikt.

De genenkaart kan meer inzicht geven in de oorzaak van lastig te bestrijden ziekten als salmonella en vogelgriep. Hij zal waarschijnlijk bijdragen aan een betere bestrijding van ziekten en meer kennis geven over gedrag als verenpikken.

Een internationaal groep van ruim 170 onderzoekers uit meer dan tien landen heeft het genoom van de kip ontrafeld. Daarmee is na de mens, muis, rat en zebravis de eerste vogel genetisch in kaart gebracht. Het International Chicken Genome Sequencing Consortium stond onder leiding van Richard Wilson van Washington University in St. Louis. Tot de onderzoekers behoren vijf wetenschappers van de Wageningen Universiteit.

De Nederlandse medeauteurs Martien Groenen, Jan Aerts, Henk Bovenhuis, Richard Crooijmans en Jan van der Poel van de leerstoelgroep fokkerij en genetica concentreerden zich op het koppelen van brokstukken DNA aan een van de 39 chromosomen van de kip. De lengte van de chromosomen, waarvan de DNA-volgorde nu bekend is, varieert sterk.

De kleine chromosomen beslaan circa 6 tot 7 miljoen bouwstenen (basenparen), de grootste wel 140 miljoen. Door de brokstukken met de opgehelderde DNA-volgorde te koppelen aan een specifieke locatie op een chromosoom, ontstaat een vrijwel compleet en gedetailleerd beeld van dat chromosoom. Het totaal aantal basenparen is circa 1 miljard.

Uit een van de artikelen blijkt dat raskenmerken van de kip (uiterlijk en kleur van het verenkleed) nauwelijks zijn terug te vinden in de variatie van het genoom. Ook bij de ontrafeling van het genoom van de mens in 2001 bleken rassen niet genetisch onderscheidbaar.

Kennis van de kipgenen draagt bij aan kennis over de embryonale ontwikkeling. Doordat een kippenembryo in het ei gemakkelijk te observeren is, gebruiken onderzoekers de vrucht al langer om de vroegste ontwikkeling van gewervelde dieren te bestuderen. De onderzoekers gaan ervan uit dat de resultaten ook bijdragen aan een beter begrip over aangeboren afwijkingen bij de mens.

Verder wijst het onderzoek uit dat ongeveer 6 procent van het genoom goed overeenkomt met een stuk genoom bij de mens.