Duitse media speculeren over de vraag of zij in 2006 wel de geschikte kanselierskandidaat van de christen-democraten zal zijn om de sociaal-democratische bondskanselier Gerhard Schröder uit te dagen. Normaal vindt de keus aan het begin van een verkiezingsjaar plaats, maar de christen-democraten zouden de kandidaatstelling naar voren willen halen om de bevolking te laten zien dat de partij „naar binnen en naar buiten” eensgezind is.

De christen-democraten hebben de zaak van het kanselierschap laten rusten. Dat is op zich heel verstandig. Omdat er nog een lange tijd te gaan is tot de stembusgang, loopt de kandidaat een groot risico te worden beschadigd. Anderzijds zouden de christen-democraten met een goede kandidaat duidelijkheid kunnen verschaffen aan de kiezers.

Maar is Merkel de ideale kanselierskandidaat? De balans over het afgelopen jaar valt niet echt in het voordeel van Merkel uit. Er waren voor Merkel en de christen-democraten successen bij de Europese verkiezingen en bij de deelstaatverkiezingen in Saarland en in Hamburg. Daartegenover staan nederlagen in Brandenburg, Thüringen en Saksen. In de peilingen is de CDU met 10 procent gekelderd naar 39 procent.

De matige resultaten mag partijleider Angela Merkel zich aantrekken. Er wordt in toenemende mate aan getwijfeld of zij de partij wel in de hand heeft. De laatste paar maanden vochten de christen-democraten hun onenigheid over de gezondheids- en belastingpolitiek in het openbaar uit.

De twijfel kan niet los worden gezien van de persoon Angela Merkel. Angela Merkel, vroeger „Kohls meisje” genoemd, zou geen charme hebben, geen uitstraling. In peilingen scoort ze lager dan bondskanselier Schröder - en dat ondanks de slechte economische resultaten van de zittende bondskanselier.

De bevolking typeert haar volgens het onderzoeksbureau Allensbach als conservatief, christelijk en sterk. Daar is niks mis mee. Zo worden ook de partijen CDU en de Beierse zusterpartij CSU gezien. Maar juist in haar verhouding tot de eigen partij voorziet de bevolking problemen. Van de Duitsers gelooft slechts 37 procent dat de CDU als één man achter haar staat; 63 procent meent dat Merkel te weinig ruggensteun krijgt van de eigen partijleden. Een bekend gegeven is dat een verdeelde partij bij verkiezingen de verliezende partij is.

Duitse kranten schrijven dat Angela Merkel eenzaam overkomt. De Frankfurter Allgemeine Zeitung vraagt zich hardop af hoe het toch komt dat ze onrust uitstraalt als ze achter de katheder staat.

Angela Merkel hecht eraan zichzelf te zijn. Dat is goed, maar tegelijkertijd dient ze te beseffen dat het volk bepaalde verwachtingen heeft over haar optreden. Daar moet ze de ogen niet voor sluiten. Misschien krijgt dan ook de eigen partij meer vertrouwen in haar kunnen.

De CDU’ers, het zijn bijna uitsluitend mannen, zouden Angela Merkel als leider moeten accepteren en een gesloten front moeten vormen tegenover de sociaal-democraten. Ze mogen zich wel de woorden van Maarten Luther aantrekken, die mannen vermaande hun vrouwen goed te behandelen: „Als we een vrouw hebben, moeten we haar ook liefhebben.”

René Zeeman