De onderzoekers zoeken de verklaring onder meer in de omstandigheden op de ic. Daar was vanwege corona in 2020 bijvoorbeeld maar één uur per dag bezoek toegestaan, van een persoon, of hooguit twee als het overlijden nabij was. Voordat het virus in Nederland om zich heen greep, was 10 uur per dag bezoek toegestaan. „Hoewel alle nabestaanden fysiek aanwezig waren tijdens het sterfproces, kunnen de bezoekbeperkingen hebben bijgedragen aan hun psychische nood”, schrijven de onderzoekers in het wetenschappelijke tijdschrift Intensive Care Medicine.

„We kunnen het niet keihard bewijzen met onze studie, maar we weten vrijwel zeker dat de bezoekbeperkingen een grote rol hebben gespeeld bij die ernstige klachten”, voegt psycholoog Margo van Mol eraan toe in een artikel op de website van het Erasmus MC. Ze wijst erop dat de familiegerichte zorg aan patiënten én hun naasten tijdens de eerste golf „volledig op zijn kop” kwam te staan. „Er was geen tijd voor aandachtige gesprekken met familie, voor goede begeleiding en betekenisvolle nazorg. Er was grote angst voor corona. Dokters wisten nog niet hoe coronapatiënten moesten worden behandeld.”

Ook gebrek aan steun van de sociale omgeving, bijvoorbeeld als gevolg van coronamaatregelen, kan de rouwverwerking hebben verstoord, schrijven de onderzoekers in hun publicatie. Ze vroegen mensen acht weken na het overlijden van hun dierbare hoe het met hen ging. Symptomen van angst, depressie en posttraumatische stress bleken significant meer voor te komen.

Volgens de wetenschappers laat hun studie zien hoe belangrijk onbeperkt bezoek en steun van de omgeving zijn voor het rouwproces.