Na maanden van onderhandelen weet de president dat zijn enorme herstelplan naar de prullenbak kan. Een senator, zijn partijgenoot Joe Manchin, blijft tegen de wet. Daarmee komt Biden één stem tekort om zijn zin door te drijven.

Het Build Back Betterpakket was volgens de Amerikaanse president bedoeld om de VS een socialer gezicht te geven. Er zouden betere voorzieningen komen op het gebied van ouderenzorg, gezondheidszorg, kinderopvang, armoedebestrijding en klimaat. Biden noemde zijn wet „een herstelplan dat noodzakelijk was na de afbraak onder president Trump.”

Dat laatste was overigens wel een versimpeling van de feiten. Inderdaad was Trump er voorstander van dat iedere Amerikaan vooral zijn eigen boontjes moet doppen en de staat slechts in zeer beperkte mate de zorgzame vader moet zijn. Maar dat was niet nieuw. Al ver voor zijn aantreden miste Amerika een sterk sociaal vangnet. Zelfredzaamheid is een typerend kenmerk van de Amerikaanse samenleving.

Talloze rapporten wijzen echter uit dat grote groepen in de VS het zonder hulp niet redden. En ondanks het feit dat allerlei kerken en particuliere organisaties zich inspannen om mensen te helpen, kent Amerika een sociaal vraagstuk. Dat Biden dat wil aanpakken, is geen overbodige luxe.

Senator Manchin ontkent ook niet dat er nood is die gelenigd moet worden. Maar hij is tegen de plannen van Biden omdat de financiering ervan in zijn ogen onverantwoord is.

De regering-Biden heeft berekend dat de kosten voor de Build Back Betterwet over tien jaar naar schatting 2200 miljard dollar zijn. De financiering daarvan zou volgens het Witte Huis moeten komen uit hogere belastingen, met name voor de hogere inkomens. Behalve dat Manchin en andere tegenstanders daartegen bezwaar maken, is naar het oordeel van de Democratische senator de berekening veel te optimistisch. Volgens Manchin bedragen de kosten meer dan het dubbele. Dat is de voornaamste reden voor zijn tegenstem.

Maar daarnaast maken vooral conservatieve Amerikanen bezwaar tegen de wet van Biden omdat deze „een socialistische grauwsluier” over de Amerikaanse samenleving legt. Dat maakt dat zij in verzet komen, ondanks de erkenning dat er op sommige terreinen betere overheidsvoorzieningen moeten komen.

Voor Biden betekent het mislukken van dit plan een enorme slag. Zijn populariteit staat al op een historisch dieptepunt. Hij hoopte met de wet een comeback te maken. Maar door deze nederlaag lijkt zijn presidentschap nu al mislukt. Komend jaar zullen er Congresverkiezingen zijn en de kans is groot dat hij daarna zal moeten samenwerken met een Republikeinse meerderheid. Dan kan hij een grote verandering helemaal vergeten.