Remkes kreeg daarover een vraag van GroenLinks-leider Klaver. Die had, zei hij, „verwarrende verhalen” gehoord over twee initiatiefwetsvoorstellen over abortus: over het schrappen van de vijfdaagse beraadtermijn en over het verstrekken van de abortuspil door huisartsen.

Zou er in het nieuwe kabinet misschien een crisis kunnen ontstaan als deze twee wetten door het parlement zouden worden aangenomen, maar het kabinet deze wetten, vanwege bezwaren van de ChristenUnie, niet van een handtekening zou willen voorzien? Waren daarover wellicht geheime, aanvullende afspraken gemaakt? Zogeheten sideletters? Was daarin mogelijk afgesproken dat, als Tweede en Eerste Kamer deze wetten aannemen, „de ChristenUnie haar steun aan dit kabinet opzegt”?

Remkes was er woensdagmiddag klip en klaar over: „Kort antwoord: er bestaan geen sideletters.”

Geduldig legde de oud-informateur Klaver nog eens uit hoe dit soort processen pleegt te verlopen. Het is vanouds bij verschillende fracties „een gewoonte” dat de besluitvorming over medisch-ethische onderwerpen een zaak is van „de individuele afweging van de leden van die fracties”, aldus Remkes. Anders gezegd: de CU-fractie heeft straks alle ruimte om tegen deze wetten te stemmen.

Na aanvaarding van de wetsvoorstellen door Tweede en Eerste Kamer is de regering aan zet. „Als een kabinet een besluit voorbereidt over een dergelijk contraseign (handtekening van minister, red.), kunnen de leden van de ministerraad zelf bepalen hoe zij dan tot hun afweging zullen komen”, stelde de oud-informateur woensdag. „In de richting van de heer Klaver kan ik aangeven dat wat betreft de abortusvoorstellen geen afspraken zijn gemaakt dat er niet gecontrasigneerd zal worden.”

Dat alles betekent volgens Remkes „dat de stabiliteit” van deze regering „er niet onder zal lijden” als genoemde initiatiefwetten door het parlement gaan komen.