Voor de zitting, die donderdag plaatsvond, werd wel een spoedprocedure gevolgd. Maar liefst 960 klachten kwamen er binnen bij de RCC over de campagne die diverse prolifeorganisaties en christelijke partijen twee weken geleden uitzonden op radio en tv. De commissie buigt zich over de drie meest representatieve daarvan.

Het berust op een misverstand dat de reclamewaakhond de zaak met spoed behandelt, stelde de voorzitter. De zitting werd volgens hem snel gepland omdat er ruimte in de agenda was. Hij bood zijn excuses aan voor de „onzorgvuldige communicatie.”

Diederik van Dijk, platformvoorzitter van de Week van het Leven, stelde de excuses op prijs. Tegelijk blijft volgens hem staan „dat wij in een race van klachten halsoverkop een stevig verweerschrift moesten opstellen”, waarvan Van Dijk de inhoud ook weer moest afstemmen met de betrokken organisaties. Ook hoorde hij uit reacties dat mensen door de snelle behandeling dachten dat er wel echt iets aan de hand zou zijn. „Een spoedprocedure begin je niet zomaar.”

Hoewel de voorzitter ontkende dat er sprake was van een spoedzitting, blijkt wel dat de zaak op die manier is behandeld. Volgens het reglement van de RCC krijgen adverteerders normaal gesproken veertien dagen de tijd voor een reactie. In geval van spoed geldt een termijn van zeven dagen – de periode waarbinnen ook het platform met een verweer moest komen. „Het ging dus niet alleen om communicatie”, zegt Geerlof de Jong, namens het platform aanwezig bij de zitting, na afloop.

In de reclamespotjes staan „liefde en waarheid centraal”, stelde Van Dijk. „De boodschap is fatsoenlijk en niet kwetsend.” Daarom kozen de prolifeorganisaties niet voor harde woorden of schokkende beelden en vroegen ze aandacht voor „echte” en „betere” hulp aan onbedoeld zwangere vrouwen. Tegelijk willen zij de feiten eerlijk op tafel leggen. „Abortus snijdt de toekomst van een pril leven door. Dat is een heel indringende, feitelijke werkelijkheid die wij in onze boodschap ook niet willen verzwijgen.”

Koffie

Van Dijk toonde zich teleurgesteld dat geen van de klagers bij de zitting aanwezig was. „Ik kan nu niet vragen: Wat vond je nou zo erg?” Hij nodigde alle klagers uit voor een kop koffie. Lachend: „Liefst niet allemaal tegelijk.”

In het uitblijven van een echt gesprek herkent Van Dijk een patroon bij de prochoicebeweging, liet hij na afloop van de zitting weten. „Ze slingeren hun gedateerde slogans de ruimte in, maar vermijden iedere inhoudelijke gedachtewisseling. Erg spijtig.”

De uitspraak volgt uiterlijk binnen drie weken.