Een meerderheid van de Europese burgers is sceptisch over het beleid van de overheden. Die zouden te traag reageren op klimaatverandering. Ook wetenschappers zijn pessimistisch. Begreep onze premier met zijn „Actie, actie, actie” de ernst? Maar gelooft de doorsneeburger hem nog wel? Het vertrouwen in de overheid is historisch laag, 29 procent. Maar wat doet die burger zelf tegen klimaatverandering? Een groot gevaar is gelatenheid. „Het doet er allemaal niet (meer) toe.”

Een van de brandpunten in Glasgow was het verbruik van fossiele brandstoffen en de subsidie daarop. We moeten af van gas, olie en kolen. In Nederland is de energietransitie al in gang gezet. Maar het moet sneller. Betekent dat nog meer windturbines en zonnevelden? Zitten we straks gevangen in een industrieel landschap? In een windmolenweb? Willen we dat? Redden we het daarmee? Zeker niet als de komst van enorme energie en water slurpende datacentra van techreuzen door blijft gaan. Dus… dan toch maar zwichten voor kernenergie? Of die breed omarmen?

Kernenergie is het beste, schoonste en veiligste alternatief, zeggen haar pleitbezorgers. De tegenstanders zouden maar angst aanpraten en aanwakkeren.

We kunnen er niet omheen. Ik bedoel: het doorhakken van knopen. Meer zonnepanelen en nog meer windmolens is ook een mega-aanslag op de hoeveelheid grondstoffen op aarde en op ons welbevinden. Of zijn de kaarten allang geschud aan de klimaattafels en heeft de burger het nakijken?

In Den Haag is de VVD de grote aanjager van kernenergie. In De Telegraaf is dat columnist en oud-minister Ronald Plasterk. Het zou het enige alternatief zijn voor de toekomst. Dat is maar de vraag. Over de bouwtijd, kosten en veiligheid ervan moet niet gering gedacht worden. Net zo min als over het radioactieve afval. Bovendien komt de grondstof uranium niet uit Groningen, maar van elders. Het is een omstreden energievorm. Past die bij onze roeping om de aarde te bouwen en te beheren? Zouden we niet eerst beginnen allemaal energiezuinig te leven? Of zitten we daarvoor te vast in de greep van kapitalisme en consumentisme?