Column (ds. J. Belder): Bloedbad
Het is filerijden, voortsukkelen en stilstaan, sombert de radioverkeersinformatie. Daarna meldt Wakker Dier dat er 600.000 varkens, kippen en koeien op weg zijn naar de slachter. Dagelijks. Ook op dierendag. Een file van Brussel tot Amsterdam.
Op de Veluwe voert Faunabescherming actie. ,Stop het bloedbad”, de „ongekende slachtpartij.” Er moeten 8800 zwijnen, 700 damherten en 3000 edelherten worden afgeschoten, „60 procent van de herten, 85 procent van de zwijnen.” Vorig jaar zou dat gebeuren, maar toen maakten ze zich onvindbaar. Kennelijk kregen ze lucht van de snode jagersplannen. Faunabescherming hoopt nu op de wolf, diens leefgebied mag immers niet verstoord worden. Laat er nu net zaterdag weer een wolf zijn doodgereden. Maar dan nog. Het Veluwse wild vermenigvuldigt zich in hoog tempo. Daar kan geen wolf tegen op eten.
Bij de Deense Faeröereilanden werden onlangs 1428 grienden afgeslacht. Een lokale jaarlijkse traditie. Zo’n bloedbad liever niet ook op de Veluwe.
Wakker Dier en Faunabescherming dwingen tot nadenken over onze omgang met dieren. Vlees was lange tijd een luxe, maar werd dankzij de bio-industrie relatief goedkoop. Daardoor groeide de dagelijkse consumptie snel. Zijn klimaat en gezondheid daarbij gebaat? Dat is een serieuze vraag. De middeleeuwse kerk kende veel vastendagen en dus veel vleesloze dagen. Naar zeggen waren vegetariërs stevig vertegenwoordigd in de Vroege Kerk.
Er verandert iets in het wereldwijde eetpatroon. Steeds minder jongeren in Azië prikken hun vork in gebakken hond of gefrituurde puppy. Niet aan denken je tanden te zetten in kat, slang of broodje aap. Of geldt hier: ”wat de boer niet kent, eet hij niet” en ”’s lands wijs, ’s lands eer”?
Volgens de Amerikaanse dierenrechtenactiviste Melanie Joy houden dominees, politici, leraren en ouders de vleesconsumptie in stand. Maar zij kunnen die ook keren. Misschien, ja. Zo protesteerde de hervormde predikant dr. I. Boot (1930-2000) tegen de bio-industrie. Hij vond die in strijd met Bijbels rentmeesterschap, maar veel gehoor vond hij niet. Je kunt ook ”flexitariër” worden: af en toe een vleesloze dag.
De Bijbel verbiedt slachten en eten van dieren niet. Er kunnen te veel zwijnen en herten komen. Amerikaanse rivierkreeften en Chinese krabben perforeren dijken. Ratten brengen ziekten over. De rechtvaardige kent het leven van zijn dier, aldus de Spreukendichter. En Paulus houdt ons voor: of je nu eet of drinkt, of iets anders doet, doe het alles tot eer van God. Twee prima sleutels op dierendag.