„In al hun benauwdheid was Hij benauwd.”

Waarom laat God Zijn volk zo in de laagte brengen?

Allereerst gebeurt dat volstrekt niet omdat Hij daarin behagen schept. Nee, dat is verre van Hem. Het oordeel is Zijn „vreemde werk.” Als Hij geen lust in de dood van de zondaar heeft, kan Hij er stellig geen lust in hebben om Zijn volk vaak in de dood te zien, en om heel de dag gedood te worden; en hun beenderen aan de mond van het graf verstrooid; de stenen van het heiligdom uitgestort op het boveneinde van elke straat.

Nee, het is zo ver van Zijn behagen, dat het ook Zijn verdrukking is. „In al hun benauwdheid was Hij benauwd.”

Ook gebeurt het niet uit gebrek aan liefde voor Zijn volk. Want „gelijk zich een vader ontfermt over de kinderen, ontfermt Zich de Heere over degenen, die Hem vrezen” (Psalm 103:13).

God heeft zeer goede doeleinden, als Hij zo doet. Doeleinden die veel groter goed bevatten dan er kwaad in al hun lijden zijn kan. Bijvoorbeeld heeft God het voornemen om Zijn deugden te verheerlijken. Zijn wijsheid wordt zeer geëerd door de verdrukkingen van Zijn volk. Door hun verdrukkingen te bepalen, wanneer het de meest geschikte tijd, of wanneer het zeer nodig is. Hij geeft aan hoe, welk soort en hoe lang.

Wat voor lijden wij zullen gevoelen: dat staat onder Gods bestuur!

Matthew Meade, predikant te Stepney

(”Nieuw leven in de doodsbeenderen”, 1710)