De machine pompt een bewaarvloeistof met zuurstof en voedingsstoffen door het weefsel van de ledematen. De techniek is al langer gangbaar voor lever- en niertransplantaties, maar voor ledematen is de standaardprocedure nog altijd koelen op smeltend ijs.

Een operatie waarbij een ledemaat wordt getransplanteerd is een race tegen de klok, aldus Kruit. „Een stuk huid blijft ongeveer een etmaal bruikbaar voor transplantatie, maar weefsels waar spieren in zitten lopen snel schade op. Spieren hebben veel zuurstof en voedingsstoffen nodig en beschadigen dus ook sneller.” En dat terwijl zes uur juist voor iets als een handtransplantatie erg kort is. Kruit: „Hoe langer het duurt voordat een orgaan is aangesloten, hoe kleiner de kans op een succesvolle transplantatie. De schade die ontstaat in het weefsel tijdens het bewaren vergroot bovendien de kans op afstoting.”

Volgens hoogleraar plastische chirurgie Dietmar Ulrich, promotor van Kruit, zal de techniek „de wereld van de plastische chirurgie veranderen”. „Eerder moesten we binnen 6 uur transplanteren, maar nu hebben we achttien uur de tijd. Ik verwacht dat het aansluiten van ledematen op de mini-hart-longmachine over tien jaar wereldwijd de standaard techniek is voor transplantaties.”

Kruit verdedigt haar proefschrift volgende week vrijdag.