„Immers is mijn ziel stil tot God; van Hem is mijn heil…”

Psalm 62:1

Vertalers hebben moeite met het Hebreeuwse woordje dat de Statenvertalers in deze psalm vertalen met „immers”. In de kanttekeningen geven ze trouwens aan dat dit woord ook vertaald kan worden met nochtans of evenwel. Andere vertalers houden het bij „alleen”. „Alleen bij God is stilte voor mijn ziel.” Maar ook dat staat er eigenlijk niet, menen anderen. Hier ontbreekt weer het woordje tot. Echte stilte voor de ziel is er alleen naar God toe. Het is geen stilstaande stilte, maar een relationele, een bewegende stilte. Alleen tot God, stilte, mijn ziel!