Eerst werd een jongeman op het Spaanse eiland Mallorca door een groep Nederlandse jongens van rond de 20 jaar oud doodgeschopt. Vervolgens was er de ernstige mishandeling van de 14-jarige Frédérique uit Amstelveen, vermoedelijk door een 14-jarige jongen uit die plaats. En afgelopen week werd in Rotterdam een 15-jarige jongen doodgestoken. Als verdachte voor die moord zit nu een 15-jarige jongen vast in de Maasstad.

Het is een gruwelijk refrein dat de zomer van 2021 een extra zwarte rouwrand geeft. De geschoktheid in de samenleving is voelbaar. In de media, maar vooral ook op de sociale media. Opvallend is daarbij dat er bijna amechtig gezocht wordt naar mogelijke oorzaken voor dit geweld.

Zo zou het in Mallorca gaan om verveelde rijkeluiskinderen die onder de invloed waren van drank en drugs. Frédérique zou in elkaar geslagen zijn door iemand die het niet kon verdragen dat zij op de vraag of ze een jongen of een meisje was, antwoordde dat dit niets uitmaakte. En de Rotterdamse jongen zou doodgestoken zijn door een allochtoon.

Vooral bij de mishandeling van Frédérique was de nationale verontwaardiging intens. Iedereen met enig gezag meende een statement te moeten maken. Het leek er soms bijna op alsof opinieleiders een competitie hielden in het zo scherp mogelijk veroordelen van het mogelijk lhbti-gerelateerde geweld. Om maar niet voor elkaar onder te doen. En als Frédérique inderdaad is mishandeld omdat ze niet wil zeggen of ze een jongen of een meisje is, dan is dat weerzinwekkend. Maar als dit niet de reden van haar mishandeling mocht blijken te zijn, dan is het niet minder weerzinwekkend. Hetzelfde geldt voor de moord op de jongens in Mallorca en in Rotterdam.

Oorzaken maken zinloos geweld –een rare term trouwens, want welk geweld tussen mensen is niet zinloos?– voor de doorsnee Nederlander blijkbaar makkelijker te begrijpen. Maar zou het ook kunnen zijn dat de maatschappij als geheel zo verhard is dat ook jonge mensen dit elkaar gewoon aandoen, zónder dat er een duidelijke reden voor is? En zou dat niet een aanklacht zijn tegen de maatschappij als geheel, waarin jongeren niet zelden worden opgevoed tot verwende personen die altijd wel een reden vinden om er op los te slaan?

Het jongerengeweld moet niet allereerst verklaard worden, maar moet tot zelfreflectie leiden. En tot inkeer, die hopelijk weer leidt tot het besef dat mensen blijkbaar niet vanzelfsprekend vreedzaam samenleven of het goede voor elkaar zoeken. Omdat mensen, zoals de Heidelberger Catechismus het zegt, geneigd zijn tot álle kwaad.

Ook moord.

Hoofdredactie