Daarmee heeft Blinken geen woord teveel gezegd. Want de cijfers spreken helaas voor zich. De Verenigde Naties meldden deze week dat in Afghanistan binnen twee maanden tijd 2400 doden en gewonden onder burgers zijn gevallen. Dat is de sterkste toename sinds de VN in 2009 de macabere statistieken in het land nauwkeurig begonnen bij te houden. In het eerste halfjaar is het totale aantal slachtoffers door oorlogsgeweld de 5000 inmiddels ruimschoots gepasseerd.

De reden voor die dramatische toename is vooral gelegen in de opmars van de taliban. Die is de afgelopen weken alleen maar versneld door de aftocht van de buitenlandse troepen die de afgelopen twintig jaar de rust in Afghanistan moesten bewaren.

De slachtoffers vallen overigens niet alleen bij gevechtshandelingen. Steeds vaker komen ook berichten over gerichte moordpartijen, waarbij vooral meisjes het slachtoffer zijn. De vrees bestaat bovendien dat het aantal doden en gewonden de komende tijd nog sneller zal stijgen. Tot nu toe hadden de aanvallen van de taliban vooral op het platteland plaats, maar inmiddels bedreigen de opstandelingen ook diverse dichtbevolkte steden. De VN waarschuwden deze week dat het dodental fors kan oplopen en dat het streven naar een militaire oplossing van het conflict het lijden van de Afghaanse bevolking alleen maar verder zal vergroten.

Er is al veel gespeculeerd over de vraag of de buitenlandse militairen zich uit Afghanistan hadden moeten terugtrekken – althans, in elk geval op dit moment. De taliban zouden zich immers wel twee keer hebben bedacht om een grootschalig offensief te starten als dat op een confrontatie met de internationale troepenmacht zou uitlopen.

De Amerikaanse president Joe Biden verdedigde het vertrek van de troepen uit Afghanistan deze maand met het argument dat een jaar extra vechten geen oplossing biedt. De keus was volgens hem: weggaan, of voor altijd blijven. Waarbij dat laatste vanzelfsprekend geen optie is.

De analyse van Biden klopt zeer waarschijnlijk feitelijk wel. Het is echter de vraag of met die observatie alle morele obstakels uit de weg zijn geruimd. Zeker als het aantal slachtoffers de komende tijd zal oplopen. En zeker ook als de taliban erin slagen Afghanistan opnieuw onder hun controle te brengen. Daarmee staan twintig jaar opbouw, training en ontwikkeling op zijn minst op de tocht.

Terug naar Antony Blinken. Die zei woensdag in India dat onderhandelingen de enige manier zijn om de Afghaanse regering en de taliban nader tot elkaar te brengen. Ook dat is feitelijk correct. Maar de werkelijkheid is helaas anders.