Het Weke­romse Zand is een fraai bos-, heide- en vooral stuifzandgebied tussen Wekerom en Lunteren. Onlangs verscheen hier een wolf, tot schrik van de moeflons die er sinds 1975 wonen. Met hun familieleden op de Noord-Veluwe was het snel gedaan toen heer Iezegrim verscheen. De terreinbeheerder, Geldersch Landschap & Kasteelen, weet dat, maar accepteert die realiteit. Het enthousiasme waarmee de stichting kennisnam van de wolvenkomst getuigt van weinig respect voor de moeflons, haar goedkope gras- en jongedennenmaaiers. De moeflon is het kleinste wilde schaap in Europa, Italiaans van origine. Zijn jas bestaat niet uit wol maar uit haar, het is dan ook een haarschaap.

In 1921 introduceerde de heer Anton Kröller vier rammen en acht ooien op wat nu Het Nationale Park De Hoge Veluwe heet. Bedoeld voor de jacht, werden ze later ingezet om de stuifzanden open te houden. Dat worden ze ook geacht te doen op het Wekeromse Zand. De schuwe moeflon met zijn karakteristieke hoorns en snelle poten is beslist geen invasieve soort, een dier dat andere dieren verdrijft. Hij doet niemand kwaad, maar dreigt nu voor de wolven geworpen te worden. „Een natuurlijk proces”, aldus het Geldersch Landschap, „dat wij niet willen verstoren. De natuur is zoals die is.” De moeflon doet er kennelijk niet meer toe. Wat mij betreft: stop de wolf. De wet verbiedt dat. De wolf is beschermd en mag alles opeten en doodbijten wat hem voor zijn kiezen komt. Toen begin maart een wolf op de N244 tussen Arnhem en Ede dodelijk verongelukte hadden we bijna een dag van nationale rouw.

Ik hoop dat het de directeur van De Hoge Veluwe lukt het ”gedoogschaap” tot inheemse soort te verklaren. Maar voor het zover is, als het er al van komt, kan de laatste moeflon weleens zijn opgepeuzeld door de wolf. Je moet er toch niet aan denken dat hij straks zijn kansen grijpt op het Wekeromse Zand en vervolgens ontdekt dat er zeker nog 200 kluifjes rondspringen in Het Nationale Park De Hoge Veluwe. Het kromme in dit verhaal is dat er op Corsica en Sardinië met EU-gelden een beschermingsprogramma is opgezet om het oerschaap van de ondergang te redden.

De vereniging De Moeflon vindt het de hoogste tijd dat de Veluwenaren zich opwerpen als beschermers van het oerschaap, alsof de instanties in hun ivoren torens zich daar ook maar iets van aan zullen trekken.