Column (ds. J. Belder): Hersenspoelen
Hij is pas zeven, maar weet al vanaf zijn derde dat hij meisje wil zijn. Sacha is een van de vele jongeren van dit moment in een verkeerd lichaam. Thuis is begrip, op school niet. Een bekrompen schoolhoofd en kleingeestige leerkrachten willen niet dat Sacha in meisjeskleren verschijnt. Gelukkig is er een kinderpsychiater die Sacha wel begrijpt, alles weet over genderdysforie en een behandeling voorstelt.
In ”Petite Fille” beleeft de kijker het intens mee. Blijde Sacha. Blijde ouders. Maar hoe zal het over tien of vijftien jaar zijn…? Een belangrijke vraag. Transvisie, de belangenorganisatie voor transgenders, erkent dat de kinderwens om van geslacht te veranderen, een voorbijgaande ontwikkelingsfase kan zijn. Studies bevestigen dat.
Het is een ingewikkelde en uiterst gevoelige problematiek. Je zult je maar gevangen voelen in een lichaam dat naar jouw overtuiging niet bij je hoort. Er zijn de laatste jaren al heel wat taboedoorbrekende reportages, documentaires en egodocumenten aan dit thema gewijd, op radio, televisie, in krant, boek en tijdschrift. Het staat in een bredere thematiek.
Zo was er lang maar één algemeen geaccepteerde vorm van liefdesrelatie, die tussen man en vrouw, bezegeld door het huwelijk. Vandaag zijn bijna alle denk- en ondenkbare vormen en variaties mogelijk. De algemene acceptatie van deze vrijheid is dwingend en begint in het onderwijs. Wie kritische vragen stelt, discrimineert al snel, de grootste zonde in de ogen van seculieren en vrijzinnig gelovigen. In de VS pakt het front-Biden snel door. Een arts die uit overtuiging medewerking weigert aan geslachtsverandering zou zijn registratie weleens kunnen verliezen, een ziekenhuis zijn licentie. Hoe ver is Nederland hiervan verwijderd? VU-theoloog en D66-Kamerlid Ganzevoort waarschuwde „de risicoscholen” al. Wie geen ruimte ziet voor homoseksuele levensvormen en transitie, creëert een onveilig klimaat.
De jarenlange overvloed aan films met rolmodellen en bijna dagelijkse media-aandacht voor acceptatie van alle belevingsvormen van seksualiteit werpt zijn vruchten af. De gestadige druppel holt de steen uit. Zeker in een emo-belevingscultuur. Het denken van de samenleving over gender en seksualiteit veranderde in relatief korte tijd. Dat zou zonder de gerichte sturing van de media niet gebeurd zijn. Is hier sprake van hersenspoeling? De Protestantse Theologische Universiteit publiceerde recent een ”Regenboogindex”. Wie niet buigt voor de tijdgeest kan straks niet meer kopen of verkopen.
