De vuurjuffer is er normaal gesproken in het voorjaar en wordt dan vooral waargenomen in april en mei en heel soms in juni. Doordat het dit voorjaar lang koud was, is de hele natuur later en deze libelle ook, denkt Van Grunsven.

Ook veel gezien is de platbuik. Deze libel, uit de familie van de waterjuffer, lijkt goed te gedijen door de droogte van afgelopen jaren. De platbuik is meestal te vinden bij kleine watertjes met daarin weinig plantengroei. Hij laat zich nu zien bij bijvoorbeeld drooggevallen plekken waar weer water staat, maar het groen door de droogte weg is.

Dat het lantaarntje veel werd waargenomen, is volgens verwachting. Het lantaarntje komt vrij veel voor en voelt zich op veel plekken thuis. De libellentelling is bedoeld om te weten te komen hoe het gaat met de libellen in Nederland, maar het is ook een manier om mensen te stimuleren naar deze soort te kijken, aldus Van Grunsven.