„Van U, o mijn Sterkte, zal ik psalmzingen…”

Psalm 59:18

Aan het einde van deze psalm, waarin David God bidt om zijn vijanden te straffen, is er ineens een heel andere toon. In de laatste twee verzen zingt David over Gods goedertierenheid en hulp.

De klaagzang scharniert naar een lofzang.

Het gaat niet meer over de honden die op hem loeren en over de vijanden die hem willen ombrengen, maar over de Heere als zijn Toevlucht en Sterkte.

„God van mijn goedertierenheid” (vers 11). God, mijn Vriend, vertalen sommigen zelfs.