In januari dit jaar publiceerden een aantal theologen een open brief aan de synode van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN). De oproep was om thema’s als duurzaamheid, klimaatverandering en levensstijl hoog op de agenda te zetten. Samen met andere ondertekenaars van de open brief schreef ds. S. Janse uit Ameide, emeritus predikant in de PKN, het boek ”Eenvoudig leven” dat donderdag verscheen. In de bundel staan acht Bijbelstudies afgewisseld met zes praktijkverhalen waarin gemeenteleden vertellen hoe ze een eenvoudige levensstijl vormgeven.

Er is al veel geschreven over duurzaamheid. Waarom verschijnt deze bundel?

„Het is de vraag of er genoeg verschijnt. Ik denk dat het goed is om het onderwerp regelmatig en vanuit verschillende perspectieven te belichten. Het duurt doorgaans lang voordat een opvatting indaalt in hart en ziel en het zijn weg vindt in handen en voeten. Inzichten rond duurzaamheid moeten uitlopen op handelen.
Daarnaast is het niet zomaar een boekje over duurzaamheid, over dat de poolkappen smelten bijvoorbeeld. Nee, we willen het thema benaderen vanuit het Evangelie. Daarbij gaat het niet om een zure zuinigheid, van wat er bij een duurzame levensstijl allemaal niet mag en kan. Maar we willen laten zien dat het eenvoudige leven het goede leven is.”

Wat is dan zo’n eenvoudig leven?

„Dat is vooral en allereerst aandachtig leven. We moeten leven met aandacht voor de goedheid en de schoonheid die ons omringt. Neem het blad van een boom. Kijk eens aandachtig naar de nerven. Wonderlijk schoon! Geniet van zulke ‘gewone’ dingen. Als je dat doet, ben je minder vatbaar voor het bedrog van de rijkdom. 
In de bundel staat een bijdrage van Jan Zwemer, die uit gereformeerde gezindte komt. Hij beschrijft dat eenvoudige leven van zijn voorgeslacht. Dat is dus geen links thema, maar een Bijbels inzicht dat de mensen in het verleden al hadden.”

Zijn we het eenvoudige leven kwijtgeraakt?

„Ja. Dat heeft te maken met de toegenomen welvaart. We leven naar de maatstaven van de huidige cultuur en zijn gevoelig voor dat waartoe reclame ons verleidt. Het sleurt ons allemaal mee. Vanuit de kerk is daar te weinig weerstand tegen geboden. De boodschap had moeten zijn dat dat moderne leven een dwaalweg, de brede weg, is. Alleen op de smalle weg ontdekken we wat het goede leven is.”

U schrijft: Goed kan niet zonder duurzaam. Hoe bedoelt u dat?

„Het goede leven wil je kunnen doorgeven aan de nieuwe generatie. Dat betekent dat we op bescheiden voet moeten leven en niet zoals we nu vaak doen. Wij souperen deze aarde op, zodat er voor ons nageslacht een onleefbare aarde overblijft. Daarmee zijn we niet solidair met mensen elders en niet met de komende generatie. Door onze manier van leven stijgt de zeespiegel en krijgen ze het in Bangladesh moeilijk. Dan kunnen we wel hulpacties opzetten, maar dat is hoogst hypocriet als we onze levensstijl niet aanpassen.”

U gaat in het hoofdstuk ”Verwarring en verwachting” in op de eindtijd. Welke les trekt u?

„Een van de lessen is dat God een nieuwe aarde geeft. Dat mogen we niet gebruiken als excuus om maar niets te doen. Nieuw maken betekent vernieuwen. Zo werkt God. Bij de herschepping wordt ook niet een totaal nieuwe mens geschapen. God laat het werk van Zijn handen niet los. Dat geldt ook voor deze aarde.”