Op de diepzeebodem zijn zogenoemde mangaanknollen te vinden, met name in een gebied tussen Hawaï en Mexico op dieptes tussen de 4 en 6 kilometer. Die mangaanknollen bevatten belangrijke en vrij zeldzame metalen zoals kobalt, koper en nikkel die veel worden gebruikt voor bijvoorbeeld elektrische auto’s en andere duurzame technologieën.

Milieuorganisaties waaronder Greenpeace waarschuwen al langer voor de schadelijke effecten van het delven van mangaanknollen voor het ecosysteem op de zeebodem, zoals koraal en sponzen. Er wordt gevreesd dat langdurige schade wordt veroorzaakt. Het Europees Parlement stelt nu dat er eerst extra onderzoek moet komen naar de effecten op de biodiversiteit en hoe dit veilig aangepakt kan worden.

In april werd nog bekend dat Duitsland op dit gebied onderzoek gaat doen in de Stille Oceaan. Daarbij worden met behulp van een speciaal apparaat die mangaanknollen als het ware opgezogen van de zeebodem. Duitsland heeft hiervoor vergunningen gekregen van een organisatie die is gelieerd aan de Verenigde Naties. Duitsland is erg afhankelijk van buitenlandse importen van die metalen en zou op deze manier de bevoorrading op lange termijn kunnen veiligstellen.