Zo was er sprake van vervalsing van documenten, kinderhandel, fraude en corruptie. Veel kinderen zijn daarvan de dupe geworden. Dekker besloot de adoptie meteen stop te zetten, omdat niet was uit te sluiten dat deze misstanden zich ook in het huidige systeem voordeden.

Aanpassingen in het stelsel kunnen volgens hem wel leiden tot minder risico. Toch vindt de minister dat er eerst „heel secuur moet worden gekeken naar de toekomst van buitenlandse adoptie. Daarbij staat het belang van het kind voorop.” Om het adoptiesysteem aan te passen, is veel geld en tijd nodig, aldus Dekker. Als de kinderen na wijzigingen nog steeds niet voldoende beschermd zouden zijn, dan moet in zijn ogen „serieus worden overwogen om te stoppen met interlandelijke adoptie”.

Adoptie is niet altijd de beste manier om een kind te beschermen, concludeert de Raad voor Straftoepassing en Jeugd. De opvang van een kind in het land van herkomst, is volgens het internationale kinderrechtenverdrag de beste oplossing voor het kind zelf, schrijft Dekker. Om risico’s te vermijden, zal Nederland in een eventueel nieuw adoptiestelsel ook met veel minder landen samenwerken. Het aantal adopties nam sowieso al af: van jaarlijks meer dan duizend kinderen in de jaren tachtig tot 145 kinderen in 2019.