Nederland moet opstaan tegen genocide Papoea’s
De VS en ook Nederland moeten zich schamen voor hun politiek ten aanzien van de Papoea’s. Vanwege de genocide op deze bevolkingsgroep door Indonesië is een internationale boycot van dit land gerechtvaardigd.
Weer dreigen duizenden Papoea’s door Indonesische militairen te worden vermoord, volgens de Indonesiërs geliquideerd, ze verdienen niet beter. Het RD (29-5) wint er geen doekjes om.
De moord op Papoea’s en vervolgens de genocide begon al in 1963 en gaat maar door. In 1969 mochten zij zich uitspreken: wel of niet bij Indonesië. De 1025 uitgekozen stemmers moesten onder doodsbedreiging voor Indonesië stemmen. Geen ”one man, one vote”, zoals was afgesproken bij het Bunkerakkoord van 1962 tussen Nederland en Indonesië. Toch keurden de Verenigde Naties dit bedrog goed. Ook voor hen waren de Indonesiërs veel belangrijker dan de Papoea’s. Volgens oud-bestuurder in Nieuw Guinea en onderzoeker C. S. I. J. Lagerberg zouden er anno 1980 al 150.000 Papoea’s zijn vermoord, op de vlucht gedood of omgekomen door verhongering. Is er ergens verzet, dan worden tuinen en kampongs gebombardeerd. Genoemd aantal omgekomenen zal anno 2021 de 200.000 zijn gepasseerd.
Vanwege de in een hinderlaag gelokte en doodgeschoten generaal Nugraha zullen dit jaar weer enkele duizenden, zo niet tienduizenden Papoea’s, vermoord, erbij komen. Annemarie Kas, correspondent Zuidoost-Azië bij NOS, concludeert: „Indonesië dreigt met ‘uitroeiing’ separatisten op Papoea.” In werkelijkheid had moeten worden geconcludeerd: „Indonesië gaat voort met de uitroeiing van de Papoea’s.” De 400 zogenaamde ”Satans troepen” om de strafexpeditie uit te voeren, komen boven op de tienduizenden Indonesische militairen die er altijd al in Papoea zijn. Gemakshalve en vooral voor erkenning door de buitenwereld worden gewapende Papoea’s terroristen genoemd.
Diefstal
De Papoea’s voelen zich vanaf het begin door Indonesië bezet en gekolonialiseerd. Het land bezit een grote rijkdom aan koper, goud, zilver, olie en andere grondstoffen. De opbrengsten gaan naar Jakarta. Toen Sukarno en zijn militairen in mei 1963 naar West-Nieuw-Guinea kwamen, begon al direct de diefstal van waardevolle producten. Het toen prachtige ziekenhuis in Hollandia/Jayapura werd vrijwel leeggehaald. Veel eigendommen van eenvoudige Papoea’s werden gestolen. Pater van Lieshout, die tussen 1963 en 2019 in het berggebied van Papoea werkte, was er ooggetuige van: „Vooral de manier waarop de Indonesiërs binnenkwamen, trof mij destijds. Ze wekten de indruk van een troep rovers… Ik heb toen zelf gezien hoe de militairen tekeergingen. Ze roofden uit winkels, maar ook uit ziekenhuizen. Van alles werd meegenomen, opgestuurd met de boot naar Jakarta. Overal waren brandstapels van Nederlandse boeken en archieven.”
Jakarta ziet Papoea als haar bezit en het ontbreekt daar aan enig gevoel van verantwoordelijkheid voor de Papoea’s. Hoe kunnen we dit begrijpen? Na de soevereiniteitsoverdracht eind december 1949 werd door de beroemde generaal van de republiek, Nasution, de gedachte van de Dwifungsi (twee functies) voor het leger ingevoerd. Het leger diende te besturen en voor veiligheid te zorgen. Dit gebeurt in heel Indonesië en in Papoea vanaf 1969 met harde hand. Van mensenrechten, vrijheid voor journalisten en slechts een beperkte corruptie is geen sprake. Mobiele internetverbindingen worden geregeld uit de lucht gehaald, zo ook de afgelopen weken. Papoea (en de rest van Indonesië) kent duizenden politieke vluchtelingen. In Papoea verdwenen sinds 1963 velen van hen.
Racisme
De Afrikaanse landen, ooit zelf zuchtend onder de dwang van de kolonialisering, en enkele Melanesische staten vroegen in het verleden al om meer aandacht voor de Papoea’s. Ook bij hen vielen termen als kolonialisering, volkerenmoord (zoals onder meer vergelijkbaar met de Indianen en Aboriginals) en kans op genocide.
De laatste decennia worden verschillende landen geboycot, naar mijn mening om minder zwaarwegende redenen dan die voor Indonesië zouden gelden. Moeten we misschien concluderen dat racisme van bruin naar zwart (van Javanen naar de Papoea’s) als minder ernstig wordt gezien dan die van blank/wit naar bruin/zwart?
De VS maakten het in 1962 mogelijk dat de Papoea’s aan Indonesië werden uitgeleverd, vanwege hun angst voor een mogelijke versterking van communisme in Indonesië. De VS en ook Nederland, dat niets doet om Indonesië aan te klagen, moeten zich schamen voor hun politiek jegens de Papoea’s.
Zelfbestuur
In 1950 verbrak de Javaan president Soekarno de afspraak van het federale Indonesië. Java/Jakarta wilde overheersen. Vrijwel meteen kwamen de Molukkers in opstand, net als andere Indonesische volken.
De Gordel van Smaragd, Multatuli’s naam voor dat prachtige gebied, is veranderd in de Gordel van Ellende, met zijn enorme culturele rijkdom en grote mogelijkheden voor een goede sociale gemeenschap. Wat zou er kunnen gebeuren om de Papoea’s te redden?
Op 30 mei 1942 concludeerden VS-president Roosevelt en de Engelse premier Churchill dat de soevereine gelijkwaardigheid van de volkeren van de gehele aarde verzekerd moet worden. „Onze overwinning moet de bevrijding voor alle volkeren met zich meebrengen en de eerbiediging van het recht van alle volkeren om de vorm van bestuur te kiezen, waaronder zij willen leven.” Zij wilden zelfbestuur hersteld zien bij diegenen wie het met geweld werd ontnomen.
Laten we voor de Papoea’s met het laatste beginnen, gekoppeld aan het ontmilitariseren van Papoea, en een bestuur instellen onder internationaal toezicht.
De auteur was vrijwillig veteraan Nieuw-Guinea 1961-1962 en bereidt een kroniek over Indië en Papoea voor.
