Wandelen bij Terwolde: klompenpad langs boerenerven
Ganzenpaadjes, klaphekjes en opstapjes over prikkeldraad. Het Tuylermarkerpad is met recht een klompenpad. Al is goed schoeisel wel aan te bevelen als je een sprintje moet trekken om de hoorns van een boze koe te ontwijken.
De wandeling start bij de Cosmas en Damianuskerk, een rooms-katholieke kerk die sinds 1590 in hervormde handen is. Schildjes met een blauwe klomp leiden een stukje door de drukke Dorpsstraat, maar algauw kunnen we het verkeer achter ons laten. Een smal paadje achter een klaphek voert langs weilanden en water. De Terwoldse molen De Ooievaar in de verte zorgt tegen het decor van ontluikend groen, bloesem en blauwe lucht voor een fraai plaatje.
Met behulp van een houten opstapje klimmen we over het prikkeldraad en zoeken onze weg door het weiland, langs de Grote en Terwoldse Wetering. Het mr. A. C. van der Feltzgemaal aan het eind van de wetering zorgt ervoor dat het teveel aan water in de IJssel wordt weggepompt. Het oude stoomgemaal, uit 1916, is sinds 1951 een woonhuis. In dat jaar verrees het huidige gemaal naast het oude.
De route gaat verder langs de andere kant van de wetering, opnieuw door de weilanden, weer richting het dorp. We passeren het uit 1903 daterende kerkgebouw Pniël, dat sinds 1998 fungeert als woonhuis.
De fruitbomen staan op deze zonovergoten dag in april in volle bloei. Vogels zijn druk bezig een partner aan de haak te slaan. Aan de overkant van de weg strijkt een ooievaar neer op zijn nest.
Via een smalle plank over een sloot lopen we richting de IJssel, waar we een picknickplek op de basaltblokken zoeken. Aan de overkant van het water ligt de jachthaven van Deventer.
Na de lunch vervolgen we onze weg via een smal pad langs houtwallen, langs een serie bijzondere kunstwerken die je niet snel op een plek als deze zou verwachten. Enorme insecten gemaakt van oude materialen zoals tractorwielen, gaas en gloeilampen verfraaien de berm. Iets verderop passeren we een verzameling bouwwerken die doen vermoeden dat hier een creatieve geest woont. Twee kinderwagenonderstellen zijn samen met wat speelgoedgeweertjes omgetoverd tot een tank. Tientallen klompen maken nog maar weer eens duidelijk dat we op een klompenpad lopen. De kunstenaar zelf laat zich niet zien. Een bordje met ”Verboden Toegang” aan het begin van een smal pad richting een verzameling bouwsels van afvalmateriaal houdt de wandelaar tegen.
We belanden in de buurtschap Spekhoek en vervolgen via de verharde weg de route. Vogels fluiten uitbundig, af en toe overstemd door een ronkende trekker met giertank. In de verte doemt de kerk van Terwolde alweer op. Bij het eindpunt wacht koffie met appeltaart.
> klompenpaden.nl
