PostNL en Sandd zijn al meer dan een jaar één bedrijf. Hun samengaan was volgens de ondernemingen én het kabinet nodig om in een krimpende markt de basispostvoorziening in Nederland te kunnen voortzetten. Keijzer gaf toestemming voor de overname ondanks bezwaren van de Autoriteit Consument & Markt (ACM), die waarschuwde dat daardoor nauwelijks concurrentie zou overblijven op de postmarkt.

De bestuursrechter in Rotterdam verklaarde de verleende vergunning in juni vorig jaar evenwel ongeldig, omdat die onvoldoende was onderbouwd. Dat gebeurde in een rechtszaak die was aangespannen door twee concurrerende postbedrijven. Keijzer moest daarop met een nieuwe, beter gemotiveerde beoordeling komen.

Uit extra onderzoek dat de staatssecretaris heeft laten doen, komt naar voren dat PostNL voor de fusie te weinig verdiende aan de postbezorging om op termijn de vijfdaagse bezorging te kunnen blijven garanderen. Ook blijkt volgens Keijzer dat Sandd voorafgaand aan de overname „op de rand van een faillissement” stond.

„Mijn taak is om te zorgen dat postbezorging betaalbaar, beschikbaar en betrouwbaar blijft in een markt die jaarlijks 6 tot 10 procent krimpt”, zegt Keijzer. Zij wijst erop dat alleen op de zakelijke markt nog sprake was van concurrentie waarmee klanten echt wat opschoten. Intussen ging de postzegelprijs voor consumenten alleen maar omhoog en werden de arbeidsvoorwaarden van bezorgers en sorteerders steeds verder uitgekleed.

Keijzer stelt wel aanvullende voorwaarden aan de fusie. PostNL moet regionale concurrenten al verplicht toegang geven tot zijn landelijke netwerk, en het bedrijf krijgt nu minder ruimte om de tarieven die het daarvoor in rekening brengt te verhogen. Eerder werd al een maximum gesteld aan de winst die PostNL mag maken op de postbezorging.