„Kunt u zeggen waarom u eh…” Verder kwam Jacco van Giessen niet toen hij twee mannen aansprak op het pad naar het kerkgebouw. „Of het een trap of een vuistslag was, weet ik niet, maar ik voelde hevige pijn aan de rechterkant van mijn maag. Op de opname zegt het geluid nog meer dan het beeld: je hoort dat ik naar adem hap.”

Lijdzaamheid

De hulpkoster die het incident beëindigde en de kerkgangers naar binnen stuurde, bood de media excuses aan. Maandagmorgen deed de kerkenraad schriftelijk hetzelfde, „aan een ieder die hierdoor is gekwetst. In het bijzonder de reporter welke is belaagd. Dit had niet mogen gebeuren, dit was niet wat u van ons mag verwachten, of dit nu fysiek of verbaal is. Wel het tegenovergestelde: zachtmoedigheid en lijdzaamheid. Wij vragen iedereen, waaronder ook onze gemeenteleden, zich respectvol te gedragen.”

Hoe hebt u die spijtbetuigingen ervaren?
„Die hadden voor mij niet gehoeven. Ik begrijp dat men het heel vervelend vindt dat iemand uit hun gemeenschap dit doet, maar het kerkbestuur heeft hier part noch deel aan. Alleen deze meneer deed dit. Ik vroeg hem overigens niets, maar hij nam er aanstoot aan dat ik anderen aansprak. Voor mij telt alleen het excuus van deze meneer. Ik hoop dat van hem te krijgen.”

Superlieve reacties

De „mojo” –mobiel journalist, met iPhone én draadloze microfoon– van de regionale omroep Rijnmond vroeg kerkgangers of ze het verantwoord vinden met zovelen een kerkdienst bij te wonen. „Ik heb veel mensen aangesproken; ze reageerden allemaal vriendelijk. Totdat dit gebeurde. Ik vind het schokkend. Het is een aanslag op de vrije nieuwsgaring. Journalisten laat je met rust.”

Van Giessen voelt zich „erg gesterkt door alle superlieve reacties” die hij na het incident ontving. „Er waren ook wel wat negatieve, alsof we op sensatie uit zouden zijn.”

Begrijpt u dat de kerkgangers niet op mediabelangstelling zitten te wachten?

„Jawel, ik heb er begrip voor dat je op de dag des Heeren liever niet gestoord wordt. Maar er was voor ons aanleiding daar ons werk te doen. Ik weet dat kerken snakken naar openstelling, maar het aantal besmettingen in Krimpen loopt op en intussen maakt dit kerkbestuur bekend geen maximum meer te stellen aan het aantal kerkgangers. Die mensen mogen dat risico voor zichzelf willen nemen, maar ze komen doordeweeks wel met anderen in contact. Dat is een moreel vraagstuk. Daarover stellen wij terechte vragen en daar zou ik meer begrip voor willen.”

Waarom sprak u kerkgangers aan en niet een woordvoerder?
„Ik heb vrijdag en zaterdag vergeefse pogingen gedaan met het kerkbestuur in contact te komen. Ik kreeg nergens gehoor. Toen ik bij de kerk aankwam, stonden daar al andere media en was de stemming zo vijandig dat ik er geen vertrouwen in had dat ik nog iemand van het kerkbestuur te spreken zou krijgen. Dus ben ik willekeurig mensen gaan aanspreken. Niemand wilde reageren. Prima, dan ging ik naar de volgende.”

Wat de kerkenraad betreft: „Ik heb liever antwoorden op onze vragen dan excuses. Zware geloofsgemeenschappen zouden zich moeten openstellen voor vragen. Laat ze die beantwoorden; anders verzinnen anderen de antwoorden voor je. En dat zie je nu gebeuren: in veel van de negatieve reacties worden alle mensen uit zware kerken over één kam geschoren.”

Stuitend

De omroep hoopt van de Krimpense kerkenraad te horen. „We staan open voor gesprek.”
Inmiddels heeft de Rijnmondse omroep fragmenten uit een preek van ds. A. Kort, de oud gereformeerde predikant van Krimpen, gepubliceerd die op de website van zijn gemeente staat. „Hij toont begrip voor het geweld tegen mij”, zegt Van Giessen. „Ik vind dat stuitend en verwerpelijk.”