Pastor in Kenia had juiste focus tijdens lockdown
Wanneer christenen zich in deze coronacrisis vooral richten op de verkondiging van het Evangelie tot aan de einden van de aarde, biedt dat hun een geweldig levensperspectief.
Wat is ons perspectief? Dit is niet alleen een vraag die in de Tweede Kamer maar ook volop in de media, op scholen, aan de keukentafel en in kerken gesteld wordt: „Wanneer mogen de winkels weer open, kunnen onze kinderen weer naar school, mogen we thuis weer meer mensen ontvangen en kan het kerkbezoek verder versoepeld worden? En welke maatregelen, testen en vaccinaties zijn hiervoor nodig?”
Om dat perspectief helder te krijgen, worden routekaarten gemaakt, die men wegens nieuwe varianten steeds aanpast: nieuwe maatregelen om ons perspectief te bieden en antwoord te geven op onze zoektocht naar houvast.
Beste routekaart
Genoemde vragen gingen de afgelopen maanden allemaal over het hoofd van pastor Nicholas heen. Niet omdat ze hem niet aangingen, integendeel. Want ook in de provincie waar hij woonde, was sprake van een nieuw virus. In zijn land werd een harde lockdown van kracht, die de mensen dwong om zoveel mogelijk binnenshuis te blijven, zonder bron van inkomsten en vaak zonder verbinding met de buitenwereld. Pastor Nicholas was daar als herder van zijn gemeente uitermate bezorgd over en zette daarom samen met vriend en pastor Eric Ngala een noodhulpprogramma op voor geïsoleerde gezinnen in de kleine steden en dorpen van westelijk Kenia.
Maar dat was slechts een tijdelijke activiteit van hem, alhoewel belangrijk voor dat moment. Zijn echte verlangen was om samen met pastor Eric de voorgangers en evangelisten uit zijn gemeenschap bij elkaar te roepen, om hen toe te rusten en aan te moedigen het Evangelie van Gods genade en toekomst aan iedereen te vertellen. Juist nu! Want hij wist dat de sprinkhanenplagen, de hongersnood, de burgeroorlog in buurland Oeganda en de pandemieën voortekenen zijn van het grootst denkbare perspectief: de komst van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde! Een perspectief met maar één routekaart. Welke? De verkondiging van het Evangelie. Als dit overal in de wereld gepredikt is, tot een getuigenis van alle volken, dan zal het einde komen (Mattheüs 24:14). En daarom was pastor Nicholas zo enorm gedreven om werkers in Gods Koninkrijk te mobiliseren en te bemoedigen. Op de buitenmuur van zijn kerkgebouw in Bondo staat geschreven: ”kuna nuru gizani”, ofwel: er is Licht in de duisternis. Er is perspectief!
Natuurlijk hoorde Nicholas ook de stem en mening van de nationale virologen, politici en epidemiologen als het ging om het bestrijden van het virus. En in gehoorzaamheid aan het gezag nam hij voor onderweg mondkapjes, anti-infectiegel en rijst mee om uit te delen. Zo onderwierp hij zich aan alle maatregelen als middel om door te kunnen gaan met zijn missie: het doorgeven van Gods boodschap aan de verloren wereld om hem heen. Een boodschap die voor de wijzen als dwaasheid is, maar voor de armen en verloren mensen vol genade en perspectief blijkt te zijn. Want de woorden van God wijzen naar een heerlijke toekomst waarin geen virus, angst of dood meer is.
Bestemming bereikt
Onverwacht eindigde vorige week het leven van pastor Nicholas. Via pastor Eric ontving onze organisatie dit droevige bericht. Tegelijkertijd was het een heerlijk bericht, want Nicholas had zijn bestemming bereikt en zijn perspectief volmaakt vervuld zien worden. Wat een vreugde moet het zijn om altijd bij God te mogen zijn en bij de Heere Jezus, die hij in de ”heggen en steggen” van West-Kenia heeft mogen verkondigen. Halleluja. Lof zij het Lam!
Wat zou dit een geweldig levensperspectief zijn voor alle christenen in deze coronacrisis. Niet de primaire focus op aardbevingen, hongersnoden en de bestrijding van epidemieën, maar vooral gericht op de verkondiging van het Evangelie tot aan de einden van de aarde. Want dan komt de Heere Jezus terug in al Zijn heerlijkheid. En zal er een nieuwe hemel en aarde aanbreken, zonder rampen, tranen en routekaarten.
Voetstappen in de modder
Deze week was het voor mij 24 jaar geleden dat God vanuit hetzelfde Evangelie mij riep om Hem te volgen, heen te gaan en het Koninkrijk van God te verkondigen (Lukas 9:59-60). Na een ‘flitsende’ carrière van commercieel succes in de software-industrie brak een periode aan van voetstappen zetten in de modder van de sloppenwijken van Ecuador, om het goede nieuws van Koning Jezus bij zondaren te brengen. Later ontmoette ik andere evangelisten en voorgangers die verlangden naar meer praktische kennis en begeleiding, om zo vruchtbaar ingezet te worden en daardoor God te verheerlijken.
De missie van NET Foundation is het wereldwijd toerusten en bemoedigen van deze werkers in Gods Koninkrijk. Zodat zij in hun eigen taal en cultuur, in een duistere en angstige wereld, het Licht van het Evangelie verder mogen verspreiden. Onderweg richten zij, met een zakje rijst of melkpoeder, tekenen op van hulp, barmhartigheid en hoop. Tot de Heere Jezus terugkomt en het grootst denkbare perspectief werkelijkheid wordt. Wat een heerlijke dag zal dat zijn!
De auteur is directeur van NET Foundation.