Het is logisch dat iedereen snakt naar versoepeling van de maatregelen. We zitten inmiddels bijna een jaar met beperkingen, zij het dat ze niet alle maanden even streng waren. Burgers, kinderen en vergeet ook niet het bedrijfsleven turen of ze al licht aan het einde van de tunnel zien. Maar vooralsnog rijden we als samenleving door een lange, stikdonkere buis.

Hoewel de premier steeds probeert geen valse verwachtingen te wekken, wordt toch keer op keer gezegd dat er perspectief is. Toegegeven, veel anders kan het kabinet ook niet. Dat achterwege laten, zou alleen maar de uitzichtloosheid onderstrepen en een extra impuls geven aan de depressieve gevoelens die veel mensen toch al hebben.

Toch zou het kabinet er goed aan doen zich te beraden op de toonzetting van de boodschap die het iedere veertien dagen brengt. Het is goed dat er geregeld een update gegeven wordt van de stand van zaken. Het is ook verstandig dat het kabinet de samenleving laat delen in de dilemma’s en zich niet schaamt te erkennen fouten te maken. Dat laatste is zeker onontkoombaar. Ook het besturen van het land in coronatijd is mensenwerk.

Maar toch zouden de ministers moeten nadenken over wat ze zeggen en hoe ze het zeggen. Met name minister De Jonge, die ontzettend hard werkt, heeft de neiging de zaken soms rooskleuriger voor te stellen dan ze zijn. Te vaak blijkt dat zijn optimistische voorspellingen niet uitkomen of dat hij een nare boodschap verpakt in een wolk van positieve woorden.

Dinsdag presenteerde De Jonge een aangepaste routekaart. Daarmee wil hij de bevolking perspectief bieden. Een mooi gebaar. Maar de marsroute voor komende weken past helemaal niet op de routekaart. Daarop is het hoogste niveau ”zeer ernstig”. De extra maatregelen voor de komende maand gaan daar nog bovenuit. Dat is de harde werkelijkheid.

Het licht aan het einde van de tunnel wordt gepresenteerd als een wenkend perspectief. Maar de werkelijkheid is dat dit nog ver weg is. Die boodschap klonk –verhuld– wel door maar werd niet hardop uitgesproken.

De regering zal beseffen dat we nog maanden verwijderd zijn van het ‘oude’ normaal, maar het zou reëel zijn dit gewoon hardop te zeggen. Met steeds te beloven dat een nieuwe lente aanstaande is zonder dat een glimp van de voorjaarszon echt zichtbaar wordt, ondergraaft een hardwerkende ministersploeg op den duur de eigen geloofwaardigheid.