Rotterdammer Van H. ontsnapte op zondag 1 maart samen met de 37-jarige Dennie M. uit Delfzijl. Het duo kon binnen vier minuten een medewerker gijzelen en de kliniek met een taxi verlaten. Ook de chauffeur werd gegijzeld. M. overleefde de ontsnapping niet, hij werd bij Kesteren in een vuurgevecht met de politie doodgeschoten.

De twee tbs’ers waren gewapend met een vuurwapen en een mes die door de vriendin van M. naar binnen waren gesmokkeld. Zij vertelt in de rechtbank dat ze wel volledig op de hoogte was van de plannen van haar vriend. „Ik wist dat ze naar buiten wilden, met een wapen en een gijzeling. Ik wist dat Dennie Tony niet achter zou laten. Ik wist dat ze naar buiten wilden”, zei Cindy S. bij aanvang van de rechtszaak.

De rechtbank hield Van H. chats voor die M. hem stuurde in de kliniek waarin M. sprak over een gezamenlijke uitbraak, maar Van H. zegt dat hij die chats mogelijk niet gezien heeft. Over de dag van de ontsnapping vertelt Van H.: „Ik hoorde een heleboel kabaal en toen ik door het gordijntje van mijn deur keek, bleek dat er een gijzeling aan de gang was. Toen mijn deur openging, was ik verbouwereerd en ben mee naar buiten gegaan. Ik heb gebruik gemaakt van de situatie.”

Van H. kreeg een mes in zijn handen gedrukt waarmee hij een verpleegkundige van de kliniek bedreigde, terwijl M. wild om zich heen schoot met een gaspistool. Van H. zat 2,5 jaar in de Kijvelanden, M. zat er zes maanden. Ondanks dat hij beweert zelf geen ontsnapping te hebben gepland, twijfelde Van H. niet om mee te gaan. „De sfeer binnen was vijandig, met bedreigingen van patiënten onderling. Uiteindelijk heb ik besloten om uit dat gekkenhuis weg te gaan.”

De taxichauffeur kampt nog steeds met de gevolgen van de gijzeling. Zijn advocaat las een slachtofferverklaring voor: „Waar is de gezonde, sportieve, gezellige persoon gebleven die ik was? Ik kwam nooit bij de huisarts, maar ben nu in behandeling bij meerdere specialisten. Ik heb last van slapeloosheid, nachtmerries, spanningsklachten en een hoop herbelevingen. Ik ben overdag somber en angstig. Ik kan niet meer genieten van mijn gezin. Ik heb hulp nodig om normaal te functioneren.” Van H. noemde het in een reactie „spijtig dat deze meneer zo beschadigd is. Ik schaam me ervoor”.

De psychiatrisch verpleegkundige gaf aan dat hij niet meer in een tbs-kliniek kan werken en dat hij het vertrouwen in mensen is verloren.